Palata invalida je barokno-klasicistička građevina u centru Pariza, koja je nastala u periodu od 1679. do1708. godine. Arhitekta ove palate je bio Žil Ander Mensar. Palata obuhvata i vojničku crkvu sa kupolom (St. Louis-des-Invalides). Ovaj kompleks građevina je izgrađen po nalogu kralja Luja XIVa primarna funkcija je bila zbrinjavanje ranjenih i osakaćenih vojnika. Kralj je imao i viziju da ovo bude memorijalni spomenik svim herojima ratova u okviru koga bi se nalazila crkva velikog kapaciteta.
Palata invalida ima jednu od najimpresivnijih kupola u svJetskoj arhitekturi, ispod koje se nalazi Napoleonov arkofag. Zvanično ime centralne građevine sa kupolom je „Kraljevska kapela invalida“ (Chapelle Royale des Invalides). Crkva je sagrađena 1679., a kupola dovršena tek 1690. godine.
Francuska država je 1840. godine, posle teških pregovora, postigla sporazum da se Napoleonovo telo ovde prebaci sa Svete Jelene. Polaganje njegovih zemnih ostataka je obavljeno 15. decembra 1840. godine, 19 godina posijle smrti. Napoleon je u testamentu izrazio želju da bude sahranjen na obalama Sene. Sarkofag se sastoji od pet kovčega koji su smešteni jedan u drugi.
Ovde su sahranjena i Napoleonova braća Žozef i Žerom, kao i siNapoleon Franc Bonaparta. Francovi zemni ostaci su prenešeni iz Beča po nalogu Adolfa Hitlera, što je predstavljalo gest dobre volje prema francuskom narodu.
Druge znamenite ličnosti koje su sahranjene u Palati invalida su Ferdinand Foš, Ruže de Lil i drugi (uglavnom generali).
I danas ova palata vrši funkciju zbrinjavanja ratnih veterana, dok reprezentativni dio građevine ima funkciju muzeja i mauzoleja.