PTAH -BOG SVIH BOGOVA

Ptah koga su drevni Egipcani u zapisima ponekad opisivali kao bozanskog zanatliju kome nije bilo ravnog medju bogovima. Egipatska kosmogonija Men - Nefer (Memfis) u kojoj se spominje kult boga Ptaha objasnjava da Ptah pripada krugu solarnih (suncanih) bozanstava i personifikacija je mladog izlazeceg Sunca, a i znacenje hijeroglifa koji se nalaze u njegovom imenu o tomu jasno govore. Korijen drevne egipatske rijeci koja oznacava boga Ptaha je p t h (biti otvoren, onaj koji zapocinje nešto) ili jednostavno otvarac - dakle Ptah je taj koji otvara ili zapocinje dan. Ali, Ptah nikada nije plovio Suncevom barkom u kojoj su se nalazili Amun, Ra i Khepera. Ptah ima svoju barku u kojoj on plovi sam u nekoliko likova. Najpoznatiji lik Ptaha je - Seker. Kako je Seker drevni egipatski bog tame (stanovnik tame) tako sada lako mozemo prepoznati drevni um Egipcana koji su jednostavno spojili bozanskog zanatliju i bozanskog stanovnika zagrobnog svijeta. Dakle imamo boga koji je zapravo bozanski zanatlija i klesar svega što postoji, a u spoju sa Sekerom on oblikuje i tijela u kojima će pokojnici dosegnuti vjecnost. Kao najvjerniji pomagac Ptaha pojavljuje se Khnum bog koji je stvorio ljude i zivotinje na svom grncarskom kolu. Izgled Sekerove barke ili kako su je drevni Egipćani nazivali Hennu bio je slijedeci: na pramcu se nalazila glava neke vrste gazele ili divokoze, a ponekad glava bika, ili pak samo rogovi. Na sredini barke postavljen je zatvoreni sarkofag na kojem je sokol sa zastitnicki rasirenim krilima. U sarkofagu je mrtvo tijelo Sunca - Auf. Postoji još jedna veza Ptaha s još jednim drevnim bozanstvom koje se naziva Tenen. Ptahova supruga je strasna boginja Sekhet koja mu je rodila sina Nefertuma koji pak ima sve osobine mladog Atuma. Eto, tu se krug zatvara i drevni su kultovi opet povezani. Kada bi trebali prijeci na novi oblik bozanstva, stari ne bi posve odbacili već bi ga povezali s novim i tek onda bi svestenici mogli pristupiti obavljanju svakodnevnog obreda.

MIT O OSTRVU POSTANKA

Prema drevnoj egipatskoj mitologiji, prije stvaranja Svijeta i Svemira, postojao je Haos u obliku nepregledne vodene mase. Voda je potpuno prekrivala Zemlju i nije bilo ni ljudi ni bogova. Tada je odjednom iz vode izronilo ostrvo od blata, a onda se na to ostrvo spustila bozanska ptica. Ponekad, ta bozanska ptica u liku je soko, ponekad poprima lik ptice ibis, a ponekad je to ptica benu ili poznatiji feniks. Nakon toga iz tame su se pojavili prvi polubogovi, te stanu oni ubirati trstiku, sas i lotos i zapocnu graditi prvobitno skloniste za bozansku pticu. Ova sfera ili mitoloska skupina vjerovanja drevnih Egipcana proizasla je iz prirodnih osobina koje su se izmjenjivale u drevnom Egiptu svake godine, a naravno radi se o poplavama zivotvorne rijeke Nil. Nakon što bi se Nil izlio iz svog korita postajao je doista nepregledna vodena masa iz koje se kasnije njegovim povlacenjem u prvobitno korito pojavljuju blatna (muljevita) ostrva na kojima ce niknuti bogati usjevi. Kako bi se bozanstvo zastitilo izgradjen mu je zaklon od trstike i palminih stupova koje su prvi polubogovi ukrasili lotosovim cvijetovima. Kasnije se to prvobitno svetiste dogradjuje novim prostorijama koje sluze prvim polubogovima, pa dodatnim hodnicima i tako je nastalo svetiste u kojem je dominantnu poziciju, a koja je nadvisila sve ostale građevine, imalo prvobitno skloniste za bozansku pticu. Kasnije to ce postati velelepni hramovi koji ce cuvati od pogleda znatizeljnika kip bozanstva, a ljubomorno ce ga cuvati potomci onih prvih polubogova - svestenici. Ubrzo ce u kultnim (vjerskim) sredistima niknuti hramovi, a svestenici ce se takmiciti u uvjeravanju sljedbenika da je upravo njihov hram izgradjen na prvobitnom ostrvu postanka na koji se spustila bozanska ptica.