PORIJEKLO KONjA
Tragovi prakonja, ili najstarijeg pretka konja, se pojavljuju prije oko 45 000 000 godina. Praistorijskom čovjeku je to bio jedan od glavnih izvora hrane. Najstarije crteže i rezbarije konja napravili su pećinski ljudi prije oko 15 000 godna. Prvi konje su vjerovatno ukrotila azijska nomadska plemena, odakle su oni, u vjekovima osvajanja, preneseni u Malu Aziju i u Evropu.
Zadnja istraživanja, koja se temelje na uspoređivanju mitohondrijskog DNK današnjih domaćih konja i fosila izumrlih vrsta, upućuju na odgovor, da se domesticiranje konja odvijalo na više mjesta, nezavisno jedno od drugih. Bitna indicija za takav zaključak je širina genetičkih varijacija, koja je u obje testirane grupe bila jednako velika. Da se domesticiranje odvijalo samo na jednom mjestu, kod domaćih konja bi se mogla očekivati puno manja širina genetičkih varijacija. Pored toga, testovima je utvđeno da su neke izumrle vrste bliže današnjim vrstama, nego što su neke vrste domaćih konja međusobno srodne.
Istraživanja mitohondrijskog DNK, provedena 2002. pokazala su, da je domesticirano najmanje 77 osnovnih tipova kobila u različitim područjima zemlje nezavisno jedno od drugog, što je bitno više nego kod drugih vrsta domaćih životinja.
Kroz istoriju se spominje postojanje konja kod mnogih naroda. Rana carstva Asiraca i Hetita kao i Hurita u državi Mitani stvarana su korištenjem konja u ratovanju. Ostaci konja dokazani su u srednjoj Europi od starog kamenog doba, i nastavljaju se i u vremenu nakon ponovnog širenja šuma iza zadnjeg ledenog doba.
Drugog dana održavanja antičkih Olimpijskih igara tradicionalno su bila takmičenja u jahanju i utrci kolima.
|
|
|
|
|
|