Anatomija ptica ili fiziološka struktura tijela ptica,pokazuje nam mnogo jedinstvenih adaptacija,uglavnom prilagođenih letenju. Ptice su razvile lagan skeletni sistem i laganu,ali snažnu muskulaturu koja, zajedno sa sistemom krvotoka i respiratornim sistemom sposobnim za snabdijevanje velikim količinama kiseonika,omogućava ptici da leti. Razvoj kljuna uslovio je evoluciju posebnog sistema za varenje.
1) RESPIRATORNI SISTEM
Ptice provjetravaju svoja pluća uz pomoć vazdušnih kesica,koje su jedinstvene samo pticama. Ove vrećice ne igraju direktnu ulogu u razmjeni gasova,već skladište vazduh i ponašaju se kao mijehovi,dopuštajući plućima da imaju prividan volumen i u isto vrijeme dobro cirkulišu vazduh kroz pluća.One smanjuju specifičnu težinu tela i učestvuju u disanju za vreme letenja. Prilikom leta, grudni koš ptica se ne širi, pa pokreti grudnog mišića izazivaju širenje i skupljanje kesa. Ptice takođe imaju parabronhiole,koje predstavljaju milione sitnih prolaza, njihova primarna uloga jeste razmjena gasova između vazduha i krvi.Poseban organ koji je odgovoran za proizvodnju glasa,tj pjevanje,nalazi se u osnovi ptičijih traheja.Slično kao kod sisara zvuk se proizvodi vibracijama koje uzrokuje strujanje vazduha kroz organ.
2) SISTEM ZA CIRKULACIJU
Srce ptica čine dvije pretkomore i dvije komore,isto kao ljudi i većina sisara.Ovo prilagođavanje omogućilo im je transport kiseonika kroz tijelo,obezbjeđujući im energiju koja im je potrebna za let i visok nivo aktivnosti. Puls nekih ptica moze da dostigne čak 1200 otkucaja u minuti,što je 20 otkucaja u sekundi.
3) SKELETNI SISTEM
Skelet ptica je uglavnom prilagođen letenju.Veoma je lagan,ali i snazan jer mora da podnese uzlijetanje,slijetanje,a veoma često i velike brzine.Jedan način prilagođavanja je samo okoštavanje,a uglavnom imaju i manji broj kostiju nego ostali kičmenjaci, a drugi,mozda jos važniji način jeste posjedovanje šuplijh kosti koje pticama daju lakoću i sposobnost letenja.Broj šupljih kosti zavisi od aktivnosti ptice.Na težinu skeleta lobanje otpada jedan odsto,a na težinu skeleta cijelog tijela oko pet odsto ukupne težine ptice.
1. lobanja, 2. vratni pršljenovi, 3. ključna vilica, 4. greben grudne kosti, 5. rebro, 6. visoki greben, 7. koljeno, 8. pisnica, 9. I. prst, 10. goljenična kost, 11. goljenična kost, 12. lisna kost, 13. preponska kost, 14. sjedna kost, 15. kuk, 16. koštani štit bedra, 17. trtična kost, 18. repni dio kičme, 19. lopatica, 20. grudni dio kičme, 21. ramena kost, 22. lakatna kost, 23. palčana kost, 24. peščaj (metakarpus), 25. 3. prst, 26. 2. prst, 27. 1. prst (palac)
4) MIŠIĆNI SISTEM
Većina ptica ima oko 175 različitih mišića,koji uglavnom kontrolišu krila,kožu i noge.Najveći mišići kod ptica jesu grudni mišići,koji kontrolišu krila.Za kožne mišiće se veže perje koje je veoma važno pticama,jer im pomaže pri letenju.Zadnji dio tijela ptice i rep imaju jako malo mišića,ali su oni veoma jaki, i neophodni. Ovi mišići kontrolišu sve pokrete repa i omogućavaju mu veću površinu u prostoru,sto pomaže pticama da se održe u vazduhu.
5) RAZMNOŽAVANJE
Iako većina ženki nema spoljašnje polne organe,mužjaci imaju dva testisa koja u vrijeme sezone parenja postaju dva puta duži zbog proizvodnje sperme.Jajnici ženke takođe postaju veći,iako obično samo lijevi jajnik funkcioniše.Sperma se zadržava u ženskim tijelima i u zavisnosti od vrste,tu se zadržava od sedmice do godine.Onda,prije nego što ih ženka snese,jaja će biti stvorena pojedinačno ,a zatim će i napuštati jajnike kroz poseban organ nazvan kloaka,.Jaja dalje nastavljaju svoj razvoj izvan tijela ženke. Nakon što se jaja izlegu,roditelji će voditi brigu o svojim mladima,posebno o ishrani i zaštiti.