Uzroci rata su mnogobrojni i slozeni, ali se uglavnom mogu svesti na ekonomske suprotnosti izmedju sjevernih drzava, kojima je dominirala industrija, te juznih drzava, koje su bile orijentirane na poljoprivredu. U potonjima su glavnu rijec vodili vlasnici velikih posjeda s radnom snagom koju su sacinjavali crni robovi. Njima je glavni izvor prihoda bilo plasiranje pamuka i drugih poljoprivrednih proizvoda na strana trzista, te su se zalagali za slobodnu trgovinu i niske carine. Na Sjeveru su industrijalci uglavnom zadovoljavali domacu potraznju, pa im je u interesu bila protekcionisticka ekonomska politika sa velikim zastitnim carinama.Te suprotnosti su pocele sve vise izlaziti na vidjelo kada su se SAD prosirile na zapad sjevernoamerickog kontinenta, odnosno s demografskim promjenama zahvaljujuci kojima je Sjever stekao prednost u odnosu na Jug. Politicari s Juga su nastojali svoj polozaj ocuvati inzistiranjem da se na novim teritorijama uvede ropstvo, sto je dovelo do reakcije u obliku abolicionistickog pokreta koji se zalagao za ukidanje ropstva na cijelom teritoriju SAD-a, ako je ispocetka vecina sjevernjackih politicara abolicionizam smatrala sacicom ekstremista, postupno su poceli koristiti njegove argumente u raspravama o buducnosti SAD-a i stvaranje nove konfederacije  u kojoj ce ropstvo biti ocuvano. 

Suprotnosti, kojima je bitan poticaj dala pobjeda SAD-a u americko-meksickom ratu, su krajem 1850-ih eskalirale u oruzane sukobe izmedju abolicionista i pristasa ropstva na novim zepadnim teritorijama. Zbog toga je u SAD-u stvorena Republikanska stranka koju su ispocetka sacinjavali abolicionisti i lijevi radikali, da bi se oko nje postupno okupili svi sjeverni politicari nezadovoljni statusom quo. Jedan od njih je bio i Abraham Lincoln, koji ce godine 1860. kao njen kandidat biti izabran za predsjednika SAD-a.