Biografija

Pablo Ruiz Pikaso (Malaga 25. oktobar 1881. - Mužin 27. april 1973) je bio španski, svjetski poznat slikar, vajar, crtač i grafičar 20. vijeka. Zajedno sa Žoržom Brakom je osnovao umjetnički pravac-kubizam.

Pablo Pikaso je bio sin Hozea Ruiza Pikasa, profesora crtanja i Marije Pikaso Lopez. Njegovo neoubičajeno interesovanje za crtež se uočilo veoma rano, negdje u desetoj godini, kada je postao učenik svog oca u Korunji, gdje se porodica preselila 1891. godine. Od tada njegov talenat i interesovanje za razvijanje vlastitog likovnog izraza, pomaže mu da vrlo brzo prevaziđe umjetničke sposobnosti svog oca. Pikasov otac je odlučio da svoje umjetničke sposobnosti podredi sinu, te mu dovodi modele i podržava ga da ostvari svoju prvu izložbu, kada mu je bilo samo 13 godina.

Porodica Ruiz-Pikaso se seli u Barselonu 1895. godine i Pablo se upisuje u Ljoču, ondašnju umjetničku akademiju, gdje je njegov otac već dobio posao kao profesor crtanja. Svi u porodici su se složili da bi Pablo mogao da postane akademski slikar, a 1897. godine, njegova slava je išla u prilog očekivanjima, pošto je te godine njegova slika „Nauka i milosrđe”, za koju je njegov otac bio model doktora, dobila počasnu nagradu u Madridu na izložbi Kraljevske Akademije San Fernando.

Španski glavni grad je očigledno bio sledeća stanica za mladog umjetnika, gdje bi mogao da stekne priznanje i ispuni očekivana svojih roditelja. Pablo odlazi za Madrid i upisuje Kraljevsku Akademiju San Fernando, jeseni 1897. godine. Ali uskoro ocjenjuje nastavu na akademiji ispod očekivanog nivoa, te svoje vrijeme provodi crtajući i slikajući svakodnevicu koja ga okružuje: kafiće, ulice, bordele itd. U Pradu otkriva špansko slikarstvo i piše: „Muzej je predivan. Velaskez je prva klasa. Moju pažnju privlače odlični portreti El Greka, ali Muriljo nije uvjerljiv u svakoj od svojih kompozicija.” Djela ovih umjetnika su ostavila utisak na Pikasa i takođe postala putokaz različitim tokovima njegove karijere. Narčito se oslanjao na Gojina djela ( portret Toreada Pepea).

U Barseloni gdje je pohađao školu, kao i u Madridu, gdje je bio svakodnevni posjetilac muzeja Prado, ispitivao je sve u vezi s slikarstvom, a sanja oje i o Parizu, gdje napokon dolazi u oktobru 1900. godine.

U istoriji slikarstva malo je ovakvih prevrata kakav je načinio Pikaso 1907. godine, kada je svojim zapanjenim prijateljima pokazao „Gospođice iz Avinjona”, sliku na kojoj je okolinu predstavio kao u razbijenom ogledalu. Pikaso je bio pokretač i inspirator slikarskih pravaca, kao što su kubizam i sugestivni impresionzam, koji predstavljaju pravi revolucionarni prevrat u modernoj likovnoj umjetnosti.

Ženio se dva puta i imao mnogo ljubavnica. Imao je četvoro djece. Poslednje dijete, Paloma, se rodilo kada je on imao 68 godina.

Pikaso je napravio preko 6000 slika, skulptura i crteža. Njegove slike danas vrijede milione. Umro je 1973. godine, kada mu je otkazalo srce za vrijeme napada gripa.

Pacifizam

Pikaso je za vrijeme Španskog građanskog rata, Prvog i Drugog svjetskog rata ostao neutralan, nije ratovao ni na jednoj strani. Nikakva politika nije bitno i trajno uticala na njega, iako je jedno vrijeme bio u Komunističkoj partiji, ali je poslije Staljina odstupio zbog oštre kritike. Nikada o tome nije govorio, ali je sebe smatrao pacifistom.

Pikasova djela

Pikasovo stvaralaštvo se svrstava u nekoliko faza, iako je subjektivnost periodizacije često predmet sporova. Može se uzeti da su to bila: plavo razdoblje (1901-1904), ružičasto razdoblje (1905-1907), doba pod uticajem afričke primitivne umjetnosti (1908-1909), analitički kubizam (1909-1912) i sintetički kubizam(1912-1919).

Između 1939. i 1940. godine se u Njujorku održala velika retrospektivna izložba Pikasovih djela i to njihov cjelokupan raspon, te su mnogi teoretičara umjetnosti ispravili svoje mišljenje o njegovom stvaralaštvu.

Prije 1901. godine

Pikaso je učio od svog oca prije 1980. godine i na njegovim prvim djelima se može zapaziti akademski realizam, a naročito na slikama oko 1896. godine i slici na kojoj je njegova sestra Lola. 1897. je slikao pod uticajem simbolizma. Poslije toga nastaje doba, tzv. modernističko.

Plavo razdoblje

U plavom razdoblju Pikaso stvara tamne slike u plavim hladnim tonovima i nije sigurno kada je tako počeo da slika. Strogi kolorit i tužni motivinajvjerovatnije su posljedica samoubistva prijatelja. Teme su mu bile i umjetnici, akrobati i arkelini, koji su bili obučeni u odjeću sa kvadratnim uzorkom, koji je postao njegov lični simbol.

Ružičasto razdoblje

Za ružičasto razdoblje je karakterističan veseliji prilaz i  izra zsa toplim narandžastim i ružičastim tonovima,a kao mtiv se opet javlja arlekin. 1904. je upoznao Fernanadu Olivije, te je i ona, kao i francuski slikari, dala pečat njegovom stvaralaštvu u ovo doba.

Afričko doba

Na početku Pikasovog afričkog doba stoji njegova poznanta slika „Gospođice iz Avinjona”, koja je inspirsana predmetima dnoesenim iz Afrike, te ovo djelo vodi ravno ka dobu i stilu kubizma.

Analitički kubizam

Analitički kubizm je stil koji je Pikaso razradio zajedno sa Žoržom Brakom. Oba slikara upotrebljavaju tamne braon tonove i slikaju kao da posmatraju predmet iz više uglova odjednom. Radi s eo kretanju očne tačke, koja je do tada u umjetnosti uvijek bila nepokretna. U tom periodu su slike Pikasa i Braka jako slične.

Analitički kubiza mse odlikuje dekompozicijom-razlaganjemrealnosti u pojedine aspekte, koji su simultano predstavljeni na jednoj površini. U svojim eksperimentima su se odlučivali za jednostavne oblike, koji su omogućavali poglede sa strane, odozgo isl.

Sintetički kubizam

Sintetički kubizam je dalji stepen u razvoju kubizma. Umjetnik na slike lijepi komade papira, često i tapete, novinsku hartiju i to je prva pojava kolaža u umjetnosti. Ovaj stil se odlikovao slobodnim komponovanjem realnih oblika u ravni slike i težnjom da se razviju kolaži. To je bila posljedica tokov anefigurativne umjetnosti, koja je rušila kompozicioni red slike,a i fovizma i njegove dekorativnosti.

Klasicizam i nadrealizam

Poslije Prvog svjetskog rata, Pikaso stvara u neoklaicizmu i ovaj povratak ka redu se opaža kod mnogih umjetnika 20. vijeka, te njegova djela tog doba crpe inspiraciju iz radova Engra, francskog klasiciste.

U 30. godinama 20. vijeka je njegovog arlekina zamijenio minotaur, što se smatra sponom između nadrealizma, kao na slici Gernika, jedne od njegovih najpozatijih slika, koja je obilježila bombardovanje Gernike u Drugom svjetskom ratu.

Pozno stvaralaštvo

Pikaso je bio jedan od250 skulptora koji su radove izlagali u Filadelfiji 1949. U pedesetim godinama 20. vijeka se Pikasov stil opet promijeio, kada je stvorio interpretacije po djelima starih majstora slikarstva, Velaskeza, Goje, Pusena, Monea, Kurbea i Delakroa. Njegoov kasno stvaralaštvo je kombinacijarazličitih stilova slikarstva i on se mijenjao do kraja Pikasovog života. Njegovi radovi u njegovo doba nisu bili priznavani, a danas ima priznanje kao umjetnik koji je stvarao daleko ispred svog vremena.

Pikaso je najplodniji slikar svih vremena. Prema Ginisovoj knjizi rekorda napravio je oko 13.500 slika, 100.000 grafika, 34.000 ilustracija za knjige i 300 skulptura. Ukupna vrijednost njegovog rada je 1973, godine procijenjena na oko 750 miliona dolara.

natrag na početnu stranicu