Hrvati su slovenski narod, koji je tokom 7. vjeka emigrirao iz podrucija danasnje Galicije (zapadna Ukrajina i jugoistocna Poljska), i nastanili se na teritoriju izmedju rijeke Drave na sjeveru i rijeke Cetine na jugu. U isto vrijeme se na Balkansko poluostrvo doseljavaju Srbi. Hrvatske je tada bila pod jakim uticajem Franackog carstva. Od franackih misionara Hrvati ce primiti hriscanstvo i tako uci u sferu Zapadne crkve - rimokatolicanstva. Hrvatskom ce isprvaupravljati knezevi, a od 925. godine kraljevi. Za vrijeme kralja Tomislava (krunisan 925) i Petra Kresimira IV (1058 - 1074) bice na vrhuncu moci. Za vrijeme Petra Kresimira IV Hrvatska se siri prema jhugu - Paganija, Trabunija i Zahumlje (za cije stanovnistvo car Konstantin Porfirogenit tvrdi da potice od nekrstenih Srba). Nakon njegove smrti dolazi do slabljenja kraljevine. Godine 1097. kralj Petar ce poginuti na Petrovoj Gori i dolazi do rasula u drzavi. Agoniju ce prekinuti ugarski kralj Koloman. Godine 1102. Hrvatska potpada pod vlst Madjara. Sredinom 15. vijeka Ugarska je bila ugrozena od strane Otomanskog carstva sto je dovelo do toga da Dalmacija postane dio Venecije. Godine 1526. doslo je do bitke na Mohackom polju. Tu je poginuo ugarski kralj Ludovik II. Time su bez kralja ostale Ugarska i zamlje koje su za nju bile vezane personalnom unijom, Ceska i Hrvatska. Ugarski presto ce preuzeti Ferdinand Habzburski, ciem ce Hrvatska preci pod vlast Habzburske monarhije ; to su hrvatski plemicu prihvatili na svom Saboru 1.januara 1527. Na teritoriju Habzburske monarhije naseljavali su se Srbi koji su bili voljni da se bore protiv Turaka. Tako je formirana vojna krajna koja ce doprinjeti odbrani monarhije od Turaka. Vecina kraiskih boraca bice pravoslavni Srbi. Vec u 18. vijeku veci dio Hrvatske je oslobodjen od Turske kontrole. Istra, Dalmacija i Dubrovnik su postali dio Habzburske monarhije izmedju 1797. i 1815.. Godine 1867. bice skopljena Ugarsko - Hrvatska nagodba. Hrvatska ce ostati razjedinjena. Ustavno ce se zvati: Trojedna kraljevina Hrvatske, Slavonije i Dalmacije. Hrvatska, Slavonija i Primorje pripadace Ugarskoj, a Dalmacija Austriji.

Posije Prvog svijetskog rata i propasti Austro - Ugarske, u prisustvu predstavnika Narodnog vijeca iz Zagreba i regenta Aleksandra bice proglaseno ujeidnjenje Srba, Hrvata i Slovenaca u jedu drzavu. Drzava ce se zvati Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca. Godine 1929. promijenice ime u Kraljevina Jugoslavija. Za vrijeme vladavine kralja Aleksandra (1921 - 1934) doalzi do izrazaja ideja unitarnog jugoslovenstva. Tokom Drugog svijetskog rata Jugoslavija je bila okupiran, a u Hrvatskoj je zavladao ustaski rezim. Hrvatska se tada zvala Nezavisna Drzava Hrvatska, skraceno NDH. Za vrijeme NDH pocinjen je genocid nad srpskim, romskim i jevrejsim stanovnistvom. Najvece stratiste bio je Jasenovac u kome je stradalo 800.000 civil, mahom Srba, ali i Jevreja i Roma. Pogon i unistenje Srba je zvanicna namera tadasnje hrvatske drzave. Posle pobede saveznika, Jugoslavija je postala socijalisticko-federativna republika pod snaznom kontrolom (Hrvata) Josipa Broza Tite i komunisticke partije. Godine 1971. MASPOK – om (Hrvatsko prolece), odredjeni broj hrvatskih intelektualaca je pokusao otcepljenje Hrvatske od Jugoslavije. Tito i partijski vrh su sasekli mogucu pobunu i odcepljenje.

Potom, Hrvatska je proglasila nezavisnost od Jugoslavije 1991, ne obaziruci se na legitimnu volju srpskog naroda. Bozicnim ustavom iz 1991. godine Srbi su postali nacionalna manjina i poceo je njihov progon iz vecih hrvatskih gradova kao i iz ruralnih oblasti pod kontrolom hrvatske vojske i policije. Sirom Hrvatske dolazi do obracuna hrvatskog i srpskog stanovnistva. Na teritoriji nekadasnje Vojne krajine srpsko stanovnisto je proglasilo Srpsku autonomnu oblast Krajinu. Posle ce iz nje nastati Republika Srpska Krajna. Ostatak JNA je pruzio pomoc Srbima od progona novouspostavljenih hrvatskih organa reda. Dolazi do iseljavanja velikog broja Hrvata sa tih prostora. 1995. pocinje akcija Hrvatske vojske pod nazivom "Oluja". Za vreme "Oluje" prognano je oko 250.000 srpskih civila, te ubijeno njih oko 3.046. Prognani Srbi odlukom hrvatske drzave, izgubili su pravo na svoju imovinu. Na osnovu progona ovolikog broja srpskih civila moze se reci da je hrvatska drzava izvrsila etnicko ciscenje Srba. Vecina stanovnika srpske nacionalnosti izbeglo je u SR Jugoslaviju  i Republiku Srpsku. Preostala teritorija RSK - Istocna Slavonija, Baranja i Zapadni Srem, 1998. godine su mirnim putem ukljuceni u pravni poredak Hrvatske.

Nakon smrti predsednika Franje Tudjman (1991 - 1999. na vlasti), dolazi do postepenog povratka Srba u Hrvatsku uz pomoc programa raznih nevladinih organizacija i pritiska medjunarodne zajednice, narocito Evropske unije. Malobrojni povratnici su izlozeni razlicitim vidovima diskriminacije hrvatskog stanovnistva koji su izbeglice mahom iz BiH. Organi vlasti i dalje ne pokazuju zelju da zastite srpsku zajednicu.