Istorija
Od druge polovine II milenijuma p.n.e. stari Grci su živjeli na najužem dijelu Balkanskog poluostrva. Grčka je sa tri strane opkoljena morem. Njene obale imaju mnogo zaliva povoljnih za pristajanje brodova. Nraočito je razuđena njena istočna obala tako da su Grci mogli lako da preduzimaju pomorska putovanja, najprije po Egejskom, a zatim i po ostalim morima Sredozemlja.
Po geografskim odlikama, kopnena Grčka se dijeli na sjevernu, srednju i južnu Grčku.
Stari Grci su svoju zemlju nazivali Jelada, a sebe Jelinima. Naziv Grci, koji se danas upotrebljava, potiče od Rimljana. U periodu od VII do IV vijeka p.n.e. na osnovu veoma razvijene robovlasničke privrede (zemljoradnje, zanastva i trgovine) razvijala se grčka kultura koja je odigrala veliku ulogu u razvoju kulture svih evropskih naroda.
Najstariji period grčke istorije poznajemo na osnovu ostataka materijalne kulture: iskopanih zgrada, oruđa, oružja, kao i na osnovu spjevova Ilijada i Odiseja. "Ilijada" je najstarije djelo evropske književnosti.
Od XXX do XV vijeka p.n.e. na Kritu i drugim susjednim ostrvima razvijala se bogata kultura - kritska kultura. Njen razvoj se podudarao sa razvojem kultura istočnih naroda. Stanovnici Krita bavili su se stočarstvom i zemljoradnjom, a njihove zanatlije su bile vješte u građevinarstvu, topljenju ruda i pravljenju oružja od bronze. Kritski trgovci su plovili sredozemljem i trgovali sa starim istočnim narodima. Bogatstvo kritske kulture može se sagledati na ostacima dvoraca u Knosu i Festu.
Godine 1450. p.n.e. ratoborno grčko pleme Ahajaca osvojilo je Krit, pokorilo Krićane, primilo njihovu kulturu i dalje je razvijalo u Mikeni (mikenska kultura). Tokom XII vijeka p.n.e. grčko pleme Dorci je razorilo Mikenu i druge gradove na Peloponezu i uništilo mikensku kulturu. Nastalo je novo doba grčke istorije koje se naziva homersko doba (od XII do VIII vijeka p.n.e.), jer Homerovi epovi Ilijada i Odiseja opjevaju grčko društvo iz ovog perioda.
U Homersko doba postepeno se raspadalo staro rodovsko društvo. Grci su se dijelili na veliki broj rodova. Više rodova činilo je bratstvo (fratriju), a više bratstava pleme (filu). Najpoznatija grčka plemena su bila dorsko, jonsko, eolsko i ahajsko. Razvojem zemljoradnje i stočarstva rodovi su se izdijelili na velike porodice. Porodice raznih rodova živjele su po opštinama zvanim deme. U početku, članovi opštine bili su zajednički vlasnici zemlje. Postepeno su rodovske i vojničke starješine prisvajale bolje i veće parcele zemlje. U ratovima su uzimali veći dio plijena i sticali robove, koji su radili na njihovim imanjima. Tako su se iz naroda izdvojili bogataši. To je bio sloj aristokrata.
Političke zajednice starih Grka u homersko doba bile su male, a njima je upravljala aristoktiratija sa kraljevima na čelu, koji u doba mira nisu imali velika ovlašćenja. Te zajednice jopš nisu bile države, jer klasne razlike kod Grka u to vrijeme nisu bile velike. O najvažnijim pitanjima odlučivali su svi muški članovi plemena, okupljeni u narodnu skupštinu.