Istorija olimpijskih igara
Iako su Grci bili razdijeljeni na mnogobrojne države - polise, njih su objedinjavali zajednički jezik, vjera, običaji irazne svečanosti od koji su najznačajnije bile olimpijske igre. Grci iz svih polisa, pa čak i iz kolonija, okupljali su se svake četrvrte godine u gradu i svetoj dolini Olimpiji, na Peloponezu, i prisustvovali takmičenjima - olimpijskim igrama.
Olimpijske igre (kratica: OI) su veličanstveno višesportsko takmičenje koje se održava svake četiri godine. Pogrješno ih nazivamo i olimpijade, jer olimpijadom je u staroj Grčkoj nazivano čitavo razdoblje između dviju olimpijskih igara, pa tako početak jednih olimpijskih igara označava početak olimpijade, a ta olimpijada traje do početka idućih olimpijskih igara, čime započinje slijedeća olimpijada.
Prve olimpijske igre održane su, prema predanju, 776. godine p.n.e.; otada su održavane svake četvrte godine punih hiljadu godina, sve do 383. godine n.e. Za vrijeme održavanja igara vladao je mir i zaraćene strane bi prekidale neprijateljstva. Igre su trajale pet dana.Prvog dana se prinosila žrtva bogu Zevsu, a učesnici su polagali zakletvu da će se časno boriti. Zatim se takmičilo u rvanju, skakanju, bacanju diska, bacanju koplja i trčanju. Umjetnici su se takmičili u recitovanju, govorništvu i muzici.Pobjednici su kao nagradu dobijali lovrov vijenac ili maslinovu grančicu i bili su poštovani od svojih sugrađana. Olimpijske igre imale su veliki značaj za sve slobodne Grke. Takmičenjikma u Olimpiji i drugim sličnim nadmetanjima stari Grci su usavršavali tjelesnu snagu, okretnost i vještinu u rukovanju oružjem. Time su postajali sposobniji da brane svoju slobodu od raznih neprijatelja. Grci su olimpijskim igrama pridavali tako veliki značaj da su od prvih počeli brojati godine.
Obnova modernih olimpijskih igara
Obnova modernih olimpijskih igara počela je zapravo osnivanjem Međunarodnog olimpijskog odbora na inicijativu Pjera de Kubertena. Neime, francuski pedagog i humanist, Pjer de Kuberten, dobro upoznat sa istorijom antike, došao je na ideju da bi trebalo obnoviti olimpijske igre, kako bi se sportu dao organizovani ali i humanizovani sadržaj. Upornim radom organizovao je u Parizu 1894. godine Osnivački kongres Međunarodnog olimpijskog odbora za koji je izradio i pravila. U velikom amfiteatru pariske Sorbone 79 delegata i 49 sportskih organizacija iz 12 zemalja jednoglasno je prihvatilo odluku da se obnove olimpijske igre.
Prve obnovljene olimpijske igre, po odluci prvog kongresa Međunarodnog olimpijskog odbora, održale su se u glavnom gradu Grčke, prapostojbini olimpijskih igara, Atini, 1896. godine.
Olimpijska zastava
Pjer de Kuberten, da bi označio simbolom svjetsku univerzalnost olimpijskog pokreta i njegovu neopredijeljenost, kreirao je zastavu na kojoj se, na bijeloj podlozi, nalaze povezani krugovi. Postoje dva tumačenja o tome šta predstavljaju boje olimpijskih krugova. Prema jednom boje krugova označavaju pojedine kontinente (na primjer crni - Afriku, crveni - Ameriku itd.). Prema drugom tumačenju Kuberten je izabrao pet boja - plava, crna, crvena, žuta i zelena - jer se, kako je sam objasnio, od njih mogu složiti sve tadašnje a i sadašnje zastave svijeta.
Olimpijska vatra
Jedna od posebnih ideja Pjera de Kubertena bila je da se na olimpijskim igrama pali olimpijska vatra. Ideja vuče porijaklo iz prapočetka čovjeka kada je prvi put ugledao vatru. Njen dar - toplina, i njena strahota - požar, morali su na tadašnjeg čovjeka djelovati kao znak viših sila. Od onda vatra ostaje predmet čovjekovog obožavanja ili divljennja ili zank strahote - u svakom slučaju nečeg posebnog. I danas, u XXI vijeku, najemotivniji trenuci na olimpijskim igrama su u vezi se paljenjem i gašenjem olimpijske vatre. Olimpijski plamen prvi put je upaljen u Amsterdamu 1928. godine. Od 1936. godine redovno se pali u prapostojbini olimpijskih igara, u Olimpiji na Peloponezu.
 |
 |
 |
 |
 |
 |