Peter Paul Rubens

Rođen 1577.godine u Zigenu u Njemačkoj,gdje je njegov otac,sudija grada Anversa,morao da izbjegne iz političkoh razloga,Rubens se vraća u flamanasku prestonicu posle očeve smrti 1587. godine.Sa 14 godina počinje da uči slikarstvo i poslije učenja kod romaniste Ota Venijusa,1600. godine odlazi u Italiju.

U Veneciji otkriva Ticijana,koji će ostati njegov veliki uzor i Tintoreta.U Mantovi ulazi u sližbu vojvode Vićenca de Gonzagve,kopira Mantenju i počinje da skuplja antiku.U Rimu ga očaravaju Mikelanđelo,Rafaelo,braća Karaći i Karavađo.U Đenovi (1605) izrađuje portrete ponositog držanja.U Rimu 1608. godine završava oslikavanje hora crkve Kjeza Nuova;zatim saznavši da mu je majka u Anversu ozbiljno bolesna,napušta Italiju u koju se neće vratiti,ali iskustva koja je iz nje ponio ne zaboravlja.

Rubens je 1609. godine imenovan za slikara nadvojvoda Alberta i Izabele i ženi se Izabelom Brant.Pravi početak majstora označavaju dva triptiha katedrale u Antvepernu:Podizanje krsta (1610) i Skidanja s krsta (1612).Prvi Rubensov stil je okarakterisan prirodnošću viđenja,otvorenošću tonova i jasnočom kontura.Na raskršću sjevernjačkog realizma (Bludni sin) i epske poezije (Borba Amazonki) Rubensova umjetnost veliča život u svim njegovim oblicima.Oko 1616. godine nastaje novi,malo zamagljeniji stil sa Poklonjenim mudracima:svjetlosni efekti se pridružuju reljefu ljudskih oblika,polihromiji odjeće;boje se uzajamno prožimaju umjesto da stoje jedna pored druge i naslanjaju jedna na drugu.

Za manje od četiri godine,od 1622. do 1625. godine,Rubens izrađuje za Luksemburšku galeriju u Parizu 24 kompozicije Istorije Marije Mediči.Od 1627. do 1630. godine Rubens,koji je postao intimni savjetnik infantkinje Izabele,umješan je u značajne dogažaje koji potresaju Evropu.U Madridu je 1628. godine i zbližava se sa Velaskezom.U Londonu je  od 1629. do 1630. godine gdje pregovara o miru između Španije i Engleske.

Izabela Brant umire 1626. godine ostavljajući mu dva sina.U 53 godini života ženi se sednamaestogodišnjom Helenom Furman,koja će biti njegov omiljeni model  i koju će naizmjenično slavaiti kao boginju,majku i princezu.U nekoliko posljednjih aktova (Helena Furman sa ogrtačem,Tri gracije,Andromeda),Rubens koji je umro u Anversu 1640. godine javlja se kao vjesnik Fragonara i Renoara.

Okovani Prometej (1611)

Iskrcavanje Marije de Mediči u Marseillesu(1622-1625)

        

     Otmica Leukipovih kćeri (1615)                      

 

Seljaci se vraćaju sa polja         (1635-1638)

Borba Amazonki (1619)

Parisov sud (1630)

povratak na predstavnike