Gaudi
Antonio
Gaudi rodjen je 25. juna 1852, u Rensu, kao sin, unuk i
praunuk grncara. Mjesto rodjenja odredilo je njegov strastveni i temperamentni
karakter, koji je u kombinaciji sa inteligencijom i prakticnim duhom vodio
kreativnu energiju kroz njegov dug i plodan zivot.
Grncarska tradicija u njegovoj porodici usmjerila je njegov talenat u pravcu direktne realizacije forme u prostoru bez pravljenja prethodnih nacrta i planova. Diplomirao je 1878. u Barseloni, gradu koji je postao centar njegovog stvaralastva.
Gaudijevo obrazovanje i poceci bili su pod uticajem katalonskih modernista. Medjutim, ubrzo odlazi dalje od istorijskih i eklektickih stilova i formira licnu, osobenu estetiku i prepoznatljiv stil koji je tesko definisati. Krasila ga je skromnost.
Ziveo je mudro, sa minimumom, nikad ne dozvolivsi da ga zavede zelja za posjedovanjem materijalnog: “Ne treba brkati siromastvo sa bedom; siromastvo vodi ka eleganciji i lepoti, bogatstvo ka oholosti”
Najvaznije
Gaudijevo djelo iz 1878. godine je Gradski park u
Barceloni, ukrasen fontanom i kandelabrima. Obogacen ovim iskustvom, 1878-79
godine kreira kandelabre za jedan od glavnih gradskih trgova (Plaza Real) i za
Morski zid grada. U periodu 1878-82 god. Gaudi radi u gradicu Matarou, 30 km
udaljenom od Barselone, gde je zivela njegova jedina poznata, ali nesrecna
ljubav. Po njegovom projektu tu je cetiri godine trajala gradnja fabricke
radnicke kantine. Po nalogu Manela Visensa projektovao je poznatu privatnu Kucu
Visens. Uporedo sa radom na kuci Visens 1878. zapocinje rad na Hramu Sagrada
Familia. Pocetak rada na kuci Visens smatra se pocetkom modernizma, poznatog i
kao Art Nuovo, Jugendstil, Secesia...
Po narudzbi austrijanskog trgovca sa severa Spanije, pocinje da gradi Kucu "El Capricho" pored Santandera. Za grofa Guelja projektuje nacrt konjskih stala na imanju Pedralbes na brdu pored Barselone. Danas u tom djelu grada zivi visoka klasa i on je na izuzetnom glasu i cjeni. Antonio Gaudi je poginuo 1926. godine dok je nosio planove njegovog najveceg djela Sagrada Familia na doradu. Ispred same gradjevine udario ga je tramvaj, i u pocast vjerovatno najveceg arhitetke svih vremena u Barseloni je sve do 2003. godine bio zabranjen taj vid gradskog prevoza. Nakon njegove smrti mnoga djela su ostala nedovrsena.
 |
 |
 |
 |
 |
 |