Pcele

Tesko je da ima onih koji nisu culi ili iskusili ljekovita svojstva meda-kasicica meda preporucljiva je pocetkom dana,med je nezaobilazan tokom svake prehlade ili bolesti, med je sastavni dio mnogih kozmetickih i farmaceutskih proizvoda.Medjutim,sve to nije karakteristicno samo za moderno doba.Mnogo pre nas,ljudi su obozavali pcele i koristili med...

Med su pcele pravile milionima godina pre no sto ce se na zemlji pojaviti ljudi i piceti da ga sakupljaju,da kasnije otkriju i pcelarstvo kao zanimanje.Kada kazemo da je nekome upala sjekira u med,to je mozda ostatak te sakupljacke tradicije-jer se dogadja da drvosjecama sjekira doslovno upadne u med,ako sjeku drvo u cijoj su se supljini nastanile pcele. A zasto u obecanoj zemlji ne tece samo mlijeko,nego i med? Mozda zato sto se dogadja da roj napusti kosnicu,suplje stablo ili pukotinu u stijeni,pa da,na vrucini,iz napustenog gnijezda med zaista potece.

Najstariji prikazi sakupljanja meda stari su oko 10 000 godina,a pronadjeni na pecinskim crtedjima u istocnoj spaniji.Procjenjuje se da je gajenje pcela pocelo prije oko 7000 godina.Sigurni podaci o pcelarstvu poticu iz Egipta,od prije oko 4500 godina.Faraon Donjeg Egipta nosio je titulu vladar pcela,a kada je zemlja ujedinjena dopunjena je titulom faraona Gornjeg Egipta,pa je faraon postao vladar pcela i papirusa.Egipcani su vjerovali da su pcele i ljudi postali od suza boga Re.

Vise od 500 do 900 medicinskih recepata iz Starog Egipta zasnovano je na medu.Med je,u obliku slatkih kolaca,medenjaka,prinosen kao dar bogovima koji su se-kod Grka u svakom slucaju- hranili nektarom,ambrozijom i medom.Hranljiva i ljekovita svojstva meda,mlijeca,polena i propolisa poznata su oduvijek-a med je bio jedno od sredstava za balzamovanje, ne samo u Egiptu.Navodno,tijelo Aleksandra Makedonskog iz Vavilona u kom je umro prenijeto je do grobnice u Aleksandriji u medu.

I danas rasireno vjerovanje da duse umrlih prelaze u pcele potice iz drevnih vremena i s podrucja na kojima su nastale najstarije ljudske civilizacije.Pcela je jedan od simbola prastare egejske boginje koja se na raznim mjestima pojavljuje po razlicitim imenima,kao Gospodarica(Potnia) na Kritu i mikenskoj Grckoj,Neit u Egiptu,Artemida u Maloj Aziji i Evropi,Melisa(Pcela)...Svestenice ove boginje cesto su oznacavane samo kao Pcele.Takodje,tu je trostruka bezimena boginja koja je u Delfima imala svoje prorociste-koje su navodno,napravile pcele-mnogo prije no sto ga je preuzeo Apolon.

Otuda i porijeklo izraza koji i danas,ne povezujuci ga sa medom,koristimo za one koji nas zavode lijepim govorom-oni su slatkorijecivi.A to su postali ,po vjerovanju mnogih naroda,jer im je kao djeci na usne sletjela pcela.Slatkorjecivost se,takodje,moze povezati i s djelovanjem medovine,vjerovatno najstarijeg alkoholnog pica u istoriji.U starogrckom jeziku je tako opstao izraz za pijanstvo koji doslovno znaci otrovan medom,dugo-dugo posto je medovinu kao pice potisnulo vino.

Prije oko 3500 godina,u doba grcke istorije koje nazivamo mikenskim,po Mikeni kojom je vladao Agamemnon,vodja pohoda na Troju,vladari su sahranjivani u kamenim grobnicama oblika kosnice.Do danas nije objasnjeno otkud taj obicaj,koji se u Grckoj,najvise na Peloponezu,naglo rasirio pocetkom XVI vijeka stare ere,i nestao s propascu mikenske civilizacije cetiristo godina kasnije.Po jednoj teoriji,Mikenci su gradnju"kosnicastih"grobnica usvojili ratujuci kao najamnici po sjevernoj Africi i Bliskom istoku gdje su njihovi ostaci i danas mnogobrojni.Anticki i danasnji turisti te grobnice nazivaju riznicama,zbog bogatstva koje je sahranjivano zajedno sa njihovim vlasnicima.