Trenkadis (katal. trencadis) je posebna tehnika slaganja mozaika od parčića
slomljenih keramičkih pločica i stakla, veoma zastupljena u katalonskom
modernizmu, čak bi se moglo reći da je jedna od osnovnih njegovih
karakteristika.Trenkadis
Trenkadis (katal. trencadis) je posebna tehnika slaganja mozaika od parčića
slomljenih keramičkih pločica i stakla, veoma zastupljena u katalonskom
modernizmu, čak bi se moglo reći da je jedna od osnovnih njegovih
karakteristika.
Uopšte, modernisti su veoma rado koristili keramiku, ali Antoni Gaudi će joj dati jednu potpuno novu dimenziju i sopstveni pečat. Mogli bismo praktično reći da je bio preteča reciklaže. Koristio je otpad iz fabrika keramike iz cele Španije, sve što se bacalo i smatralo neupotrebljivim, kao razbijeni tanjiri šolje i tacne, i pretvarao ih u remek-djela.
Tehnika je prvi put korišćena u izgradnji Parka Guelj u Barseloni, dizajniranog po Gaudijevim nacrtima. Zapravo, moglo bi se reći da je tehnika nastala iz potrebe, jer tehnički nije bilo moguće staviti ravne keramičke pločice na oble arhitektonske oblike parka.
Najpoznatija arhitektonska dela gde je tehnika trenkadisa primenjena su upravo Gaudijeva dela: Park Guelj, Kasa Batljo, La Pedrera.
 |
 |
 |
 |
 |
 |