Minhenski period (1893-1903.)
U Minhenu je ucila slikarstvo kod Azbea (Slovenac) Antoana. U njegovu skolu se upisala 15.11.1898. godine . Azbe je bio talentovan i cijenjen. Skola se procula zbog liberalizma svoje nastave i njena popularnost je naglo porasla. U vrijeme Nadezdinog dolaska u Azbeovom ateljeu su bili slovenacki slikari Jakopic, Grahar i Jama ciji su radovi izazivali veliko postovanje. Azbe je insistirao na crtezu kao osnovi slikarstva, takodje istice i ton kao jedino sredstvo modelacije forme u prostoru u zavisnosti od svjetla koje je definise. Za godinu dana je kod Azbea naucila 3 jezika: njemacki,francuski i ruski.(Azbeovu skolu je posjecivao veliki broj stranaca). Trebalo je da se uda tih godina ali nije jer je bila isprovocirana cjenkanjem svoje ¸¸svekrve¸¸ oko miraza. Kod Azbea je takodje naucila neke elemente u slikarstvu koji ce kasnije definisati sam karakter Nadezdinog slikarstva:temperamentan sirok potez cetkicom, insistiranje na boji, odusevljavanje pejsazem i osjetna individualnost.
25.8.1900. godine izlozila je Nadezda u sali Velike skole svoje slikarske radove i ta izlozba objavljena je preko svih prestonickih listova. To je bila njena prva izlozba. Kritika je bila negativna. Pera Odavic je rekao da su impresionisticki radovi, radovi bolesnih i trulih mozgova. Nakon ovih kritika nije se obeshrabrila vec se vratila u Berlin. Podsticuci svoje ucenike Azbe je uspijevao da ga njegovi djaci prestignu. Tako su Nadezdi okviri Azbeove skole postali preuski i ona prelazi kod Julijusa Ekstera. Julijus Ekster je bio impresionista pod uticajem Udea i Beklina. U njegovoj skoli se slikalo u prirodi. Nadezda tu slika verniranom temperom koja ima efekte uljem radjene slike. Sto se tice portreta Nadezda pokusava sve da rijesi bojom, sirim potezom, dinamicnijom fakturom i primjenjuje vise kolorizam.
U Eksterovoj skoli je napredovala u smislu osamostaljena i formiranja licnog izraza. Kasnije se nastanila u selu Feldvize kod Iberzea. Tu Nadezda izrasta u koloristu, bojene povrsine postaju znatno organizovanije i osjetljive u odnosu na svjetlu formu posmatranog predmeta. Tada nastaje njeno djelo ¸¸Stablo u sumi¸¸(boja je nezavisna od teme i bitna koliko i sama tema i tu se izlila sva zestina Nadezdinog kolorizma, boje su nabacivane sirokim potezom cetkice sto kroz zanos prenosi snagu dozivljaja).