prašak smeđkasto-bijele boje, gorkog ukusa, topljiv u vodi. Boja mu ovisni o zemlji porijekla i supstancama sa kojima se miješa. Svjetlija boja ujedno znači i veću čistoću, po čemu se na prvi pogled mogu razlikovati svijetli-evropski i azijski, od tamnijeg - meksičkog heroina. Ulični heroin je pomiješan sa raznim praškastim supstancama, od mlijeka u prahu do strihnina, što će uticati na boju.
PORIJEKLO
Spada u grupu opijata i dobija se preradom iz
opijumskog maka (Papaverum somniferum). Iz biljke se izdvaja sirovi
opijum čije daljnje prečišćavanje za produkt ima morfijum. Nizom
hemijskih reakcija iz morfijuma se dobija heroin koji ima slično ali
znatno snažnije djelovanje i brži efekat nego morfijum. Miješanjem
sa raznim supstancama koncentracija heroina se smanjuje tako da do
krajnjih korisnika dolazi u koncentracijama od 3-8%
NAČIN UPOTREBE
Heroin se u organizam unosi šmrkanjem, pušenjem i injekciono (intravenski,
subkutano, intramuskularno). Od načina upotrebe
zavisiće brzina ispoljavanja efekata; od 10-15 minuta nakon šmrkanja
ili pušenja do nekoliko sekundi nakon intravenskog unošenja u
organizam. Zavisno od količine uzete droge, efekti heroina traju od
tri do šest sati.
EFEKTI
Po načinu djelovanja svrstan je u grupu depresora centralnog nervnog
sistema. Svoje djelovanje u organizmu heroin ostvaruje preko
opioidnih receptora u mozgu i ono protiče kroz tri faze.
Prva faza (flash) je kratkog trajanja. Odlikuje se početnom snažnom euforijom te osjećajem topline i blagostanja uz ubrzane otkucaje srca. Obilježava je i kutani erotizam, orgazam u trenutku aplikacije droge – flash. Osjećaj euforije može biti praćen crvenilom kože, suhoćom usta i otežalim ekstremitetima, kao i mučninom, povraćanjem te svrabom.
Nakon početnih efekata, korisnici ulaze u drugu fazu (stondiranje) i narednih su nekoliko sati pospani, uz ugodan umor sa meditacijama. Mentalne funkcije su zamagljene efektima heroina na centralni nervni sistem. Srce sporije kuca. Disanje je opasno usporeno, što ponekad može dovesti do smrti.
Treću fazu karakteriše ulazak u san, a poslije buđenja nastupa umor, odsustvo motivacije, depresivnost, tjeskoba, strah uz neodoljivu želju za ponovnim uzimanjem heroina.
Kod svakog uzimanja heroina postoji rizik od predoziranja, jer se čistoća i količina droge ne može tačno znati. Heroin ima najjače svojstvo stvaranja ovisnosti, psihičke i fizičke, poznato do danas. U 97% korisnika ovisnost se javlja u roku kraćem od dvadesetak dana redovne upotrebe.
Prestanak upotrebe kod ovisnika dovodi do pojave apstinencijalnog
sindroma (sindroma povlačenja) čije simptome ovisnici opisuju kao
najsličnije teškom gripoznom stanju: malaksalost, nemir, strah,
bolovi u mišićima i kostima, insomnija (nesanica), dijareja (proljev),
povraćanje, znojenje, groznica praćena ježenjem kože (“cold
turkey”), grčevi u mišićima. Dužim uzimanjem javlja se tolerancija
na uneseni heroin što tjera korisnika da upotrebljavaju sve veće
doze uz koju se javlja malaksalost, uznemirenost, gubitak energije i
ambicija što stimuliše uzimanje većih doza. Razvojem ovisnosti i
tolerancije droga ispoljava sve manje efekata i ovisnici je uzimaju
samo da izbjegnu javljanje neugodnih simptoma apstinencijalnog
sindroma.
NAJČEŠĆI ZNACI RASPOZNAVANJA
AKUTNOG KORIŠTENJA
uske zjenice, spušteni kapci,"vodenaste oči", pospanost (pokreti
kljucanja pri kojima glava pada naprijed), nezainteresovanost za
okolinu, tragovi uboda igle često sa krvnim podlivima i krvavim
tragovima na odjeći.
NAJČEŠĆI ZNACI RASPOZNAVANJA HRONIČNOG KORIŠTENJA izrazita neuhranjenost, boja kože je pepeljastosiva, lagano žutilo beonjača, ožiljci i površne venske tromboze na mjestima uboda, sužene zjenice, tamni kolutovi oko očiju, često je povraćanje, pospanost i nezainteresovanost za okolinu.
