Stanovnistvo
Populacija
Londona se od osnivanja grada stalno povećava. Ovaj trend je bio naročito
izražen za vreme i posle industrijskih revolucija. London je do 1925. godine bio
grad sa najbrojnijim stanovništvom da bi ga prestigao Njujork. Današnjih
7.429.200 stanovnika (2004.) čine London drugim najnaseljenijim gradom Evrope i
prvim EU.
Stanovništvo Londona je veoma raznovrsno u rasnom, etničkom i religijskom
pogledu. Britanija je bila posebno otvorena za imigrante u periodu posle Drugog
svetskog rata i raspada Britanske Imperije a većina imigranata se naselila
upravo u Londonu. Po popisu iz 2001. čak 22% stanovnika je
rođeno van područja EU. Stepen asimilacije je generalno veliki.
Na istom popisu, 71% stanovništva čine bijelci, 11% crnci,
10% su azijskog porekla, 3% mešanog porekla. Većinska religija je hrišćanstvo
(58,2%), sledi ga veliki broj ateista (15,8%), zatim muslimana (7,2%), hinduista
(4,1%) i Jevreja (2,1%).
Ovi podaci se, ipak, odnose na 32 zvanične opštine Londona zajedno sa Gradom
London i ne uključuju širu oblast grada. Procene govore da populacija londonskog
metropolitskog područja premašuje cifru od 12 miliona ljudi.
London ima jednu od najvećih i najkompleksnijih saobraćajnih mreža na svetu.
Javni transport je u nadležnosti Uprave Šireg Londona odnosno tela, čije
rukovodstvo imenuje gradonačelnik, pod nazivom Transport za London (en.
Transport for London). Iako se javni prevoz konstantno unapređuje često se
nailazi na probleme. U sklopu priprema za Olimpijske igre 2012. očekuju se
investicije od oko 10,5 milijardi evra samo u javni prevoz.
Okosnicu pomenutog sistema čini Londonski metro (en. London
Underground) koji je ujedno najstariji svetski metro. I pored toga, najveći broj
putnika godišnje preveze mreža autobuskih linija koje se koriste uglavnom za
kraća, lokalna putovanja. Broji nekoliko stotitina linija i jedan od najvećih
svetskih voznih parkova. Izmeštanjem Luke London sa njene
prvobitne lokacije (Doklands (Dokovi) - en. Docklands) veliki deo istočnog
Londona ostao je otvoren za razvitak. U tu svrhu izgranjen je i sistem lakog
metroa - Doklandska laka železnica (en. Docklands Light Railway). London
ima i relativno malu tramvajsku mrežu. London ima niz železničkih stanica od
kojih su 14 početne i krajnje za mnoge domaće i međunarodne linije. Britanska
železnica je privatizovana tako da svaku od stanica opslužuje generalno po jedan
prevoznik sa polascima za tačno određenu regiju. Mnoge od stanica se nalaze u
najužem centru. Sa Voterlu Internešnal stanice polaze Eurostar vozovi za
Francusku i Belgiju.
Transport ličnim vozilima je u Londonu krajnje nepraktičan. Većina kraćih
putovanja i putovanja u centar se obavlja javnim prevozom. London ima relativno
dobro razvijenu putnu mrežu, koja, međutim, kao i u svakom većem gradu, ima
konstantnih problema sa prevelikim brojem vozila i zakrčenošću. Osnovni autoput
koji opkružuje London je M25 autoput koji čini tzv. spoljašnji prsten oko
Londona. Dva manja autoputa - Severni Kružni i Južni Kružni - čine unutrašnji
prsten. Mali broj puteva veće kategorije prodire i unutrašnjost Londona. Ulazak
u centralni deo Londona se, kako bi se smanjio broj vozila u centru, od 2003.
godine naplaćuje 8 funti po danu. Ova zona naplate se naziva Congestion charge
zone. 2007. ova zona će biti proširena.
Luka London je jedna od najvećih svetskih luka, mada se, posle izmeštanja,
formalno ne nalazi u okvirima Šireg Londona. Godišnji promet robe je 50 miliona
tona.
U području Londona nalazi se pet velikih aerodroma. Hitrou (Heathrow -
najprometniji svetski aerodrom) i Getvik (Gatwick) su veliki međunarodni
aerodromi dok se Luton (Luton) i Stensted (Stansted) koriste uglavnom za kraće
regionalne letove. London Siti aerodrom (London City) je najmanji i nalazi se
najcentralnije. Okrenut je uglavnom poslovnim korisnicima i vlasnicima privatnih
letelica.
 |
 |
 |
 |
 |
 |