DRZAVNA POLITIKA

Poslije burnih događaja oko dekolonizacije, Kongo je stekao nezavisnost od belgijskih vlasti 30. juna 1960. godine pod rukovodstvom Patrisa Lumumbe, kada je nezavisnost stekla i većina afričkih zemalja. Poslije kratkog perioda mira i višestranačkog sistema DR Kongo je prolazila od 1974. period krize i lošeg gazdovanja njenim bogatstvom. Od 1997. Ujedinjene Demokratske snage za oslobođenje Konga pod vodstvom Lorana Dezirea Kabile zbacile su režim predsjednika Mobutua. Sadašnji predsjednik je general-major Žozef Kabila koji vlada od 2001. godine.

Nažalost, opšta obnova zemlje, pokrenuta poslije pada Mobutuovog režima, zaustavljena je avgusta 1998. izbijanjem Drugog kongoanskog rata takođe poznatog pod nazivom Veliki afrički rat. Od njegovog završetka 1999. godine DR Kongo se nalazi pod protektoratom Ujedinjenih Nacija i međunarodne zajednice predvođene SAD-om i Evropskom Unijom. Misija UN-a u DR Kongu (MONUC) ima preko 14.000 vojnika raspoređenih u regionu.
Na čelu države je predsjednik Žozef Kabila i kolektivno predsjedništvo koje čine četiri potpredsjednika, predstavnika četiri velika opoziciona bloka. Parlament koji broji 500 zastupnika ima značajnu ulogu u periodu tranzicije zemlje. Formirana je i Vlada nacionalnog spasa koja vodi zemlju ka opštim slobodnim i demokratskim izborima čiji proces će biti završen do kraja 2006.
Na ustavnom referendumu, sredinom decembra 2005. godine gotovo 80% izašlih birača glasalo je za promjenu Ustava koja treba da se obavi prije opštih izbora. Novi ustav je usvojen u Nacionalnoj skupštini u februaru 2006. godine i njime se predviđaju sljedeće institucije države:

- Predsjednik Republike
- Parlament
- Vlada
- Sudovi i sudstvo

Predsjedniku Republike bira se direktno na izborima, za mandat od 5 godina koji može biti obnovljen samo jednom.
Vlada se sastoji od Premijera, ministara, zamjenika ministara, i po potrebi, od zamjenika premijera, državnih ministara i ministara delegata.
Zakonodavnu vlast vrši Parlament koji se sastoji od dvije komore - Narodne skupštine i Senata
Članovi Senata se nazivaju senatorima i svaki predstavlja svoju provinciju. Ne bira ih narod direktno na izborima, nego ih predlaže Pokrajinska skupština.
U cilju obezbjeđivanja podrške poštovanju ljudskih prava, u državi je uspostavljeno i pet institucija za podršku demokratiji:
- Nezavisna izborna komisija;
- Nacionalna organizacija za podršku ljudskih prava (Human Rights Watch);
- Visoki autoritet za medije;
- Komisija za istinu i pomirenje;
- Antikorupcijska i etička komisija.

                                      
Novim Ustavom izmjenjeni su nacionalna zastava i grb DR Konga, a zemlja jpodjeljenja na 26 provincija - grad Kinšasa, Baz-Iel, Ekvator, O-Lomami, O-iel, Itiri, Kazai, Istočni Kazai, Centralni Kongo, Kvango, Kvili, Lomami, Lialaba, Centralni Kazai, Mai-Ndombe, Maniema, Mongala, Nord-Kivi, Nord-Ibangi, Sankiri, Sid-Kivi, Sid-Ibangi, Tanganjika, Čopo i Čiapa.
Lokalni, parlamentarni i predsjednički izbori čije će održavanje doprinijeti stabilizaciji političkih i ekonomskih prilika predviđeni su za drugu polovinu 2006. godine.
Zbog unutrašnjih problema i sukoba koji su zemlju odaljili od svjetske zajednice i učešća u međunarodnom životu nije bilo koherentne spoljnopolitičke orjentacije. Vlada Žozefa Kabile se oslanjala na prijateljske afričke zemlje (JAR, Angolu, Namibiju i Zimbabve) kao i regionalne organizacije Južnoafričke zemlje u razvoju i Afričku uniju (SADC i AU).