Ovaj roman ima veoma specifičnu strukturu, to je moderan roman, u formi eseja, kraće rečeno: roman - esej. Radnja nije hronološki prikazana, odnosno radnja klasičnog tipa i nije zastupljena, tu je akcenat stavljen na subjektivne doživljaje i osjećaj glavnog lika. Pisac je samim smještajem Ivana Galeba u bolničku sobu gdje se skoro ništa ne događa, stvorio odlične uslove za razmišljanje i sjećanje glavnog lika. Tako da Galeb u osami bolničke sobe razmišljajući o svom životu dolazi do svih tema koje su jako važne za ljude modernog vremena. Samim tim, Desnica je stvorio intelektualca, a roman koji je dobio je roman modernog vremena ili bi se moglo reći roman koji predstavlja čovjeka intelektualca i probleme sa kojima se on suočava. Međutim, glavni lik ovog romana je ne samo intelektualac, nego i umjetnik, što znači da se pojavljuje i njegova umjetnička priroda koja će za posljedicu imati pojavu poetsko-lirske crte u ovom romanu.
       U samoj ličnosti Ivana Galeba leži uzrok zbog koga je ovaj roman napisan u baš ovakvoj esejističkoj formi, a ne po uobičajenoj standardnoj šemi klasičnog romana.
       Karakteristično za strukturu ovog romana je i prisustvo analize koju glavni junak stalno koristi. Analiza je tipična za Desničin roman "Proljeća Ivana Galeba", jer dok većina drugih pisaca razvija fabulu, Desnica razvija analizu, dok drugi likovi obično retrospektivno izlažu događaje redoslijedom, Ivan Galeb razmišlja o onome na šta ga smisao navede.

nazad