|
Dramski tekst se
dijeli na:
-
popisa lica ili osoba -
stoji na početku dramskog teksta(prisutno i u ovoj drami)
-
didaskalija - kratki opisi i
upute režiseru i glumcima(didaskalije su mnogo pisutne; zapravo,
suština ovog djela ne bi se mogla shvatiti bez njih)
-
dijaloga - upravni govor dva
lika koji izražava suprotnosti među likovima
-
monologa - govor jednog lika
kada govori sam sa sobom; služi za prikazivanje razmišljanja i
idejnih stavova likova.
Vanjska kompozicija
drame obuhvata:
-
čina (akta) - veća dramska
cjelina
-
prizora (scene) - manji
dijelovi predstave koji se izmjenjuju ulaskom ili izlaskom nekog
lika na pozornicu; obično ih ima 10-15 u jednom činu, ali to nije
strogo pravilo.
Unutrašnja kompozicija
drame:
-
dramske radnje koja se
ostvaruje izmjenom dramskih situacija(antidrama, za razliku od
klasične drame, nema radnje)
-
dramske situacije koja
predstavlja odnos među likovima na sceni, najčešće je suprostavljen
-
dramskog sukoba koji se rađa
iz suprostavljenih odnosa među likovima i razvija se tijekom dramske
kompozicije
-
dramske kompozicije koju
čine(kompozicija antidrame nije čvrsta, kao ni kod antiromana)
-
uvod ili ekspozicija - dio u
kojem se upoznaju likovi i okolnosti radnje(ne može se tačno
odrediti kod antidrame)
-
zaplet ili komplikacija -
dio u kojem počinje sukob; naziva se još i točka bez povratka(ne
može se tačno odrediti kod antidrame)
-
vrhunac ili kulminacija -
dio ispunjen napetošću koja proizlazi iz dramskog sukoba(ne može se
tačno odrediti kod antidrame)
-
preokret ili periptija -
trenutak kad se u radnji dogodi nešto suprotno od onoga što se
očekuje
rasplet - završni dio drame(karakterističan je
nulti završetak za
antidramu, odnosno nema pravog raspleta)
nazad na početnu stranicu |
