"Svaka biografija, a pogotovu biografija pisca, ako nije dozivjela milost uoblicenja, jeste nuzno redukcionizam: jedinstvena i neponovljiva zivotna prica jednog jedinog i neponovljivog coveka u jednom jedinstvenom i neponovljivom vremenu, ono dakle sto je cini razlicnom; a idealna i zanimljiva bi bila ona koja bi sadrzala u sebi biografiju svih ljudi u svim vremenima."
(Danilo Kis, "Gorki talog iskustva",182)
22.februara 1935 u Subotici rodjen je Danilo , kao drugo dijete u porodici Kis. Otac Eduard, Jevrej madjarskog porijekla, bio je visi inspektor drzavnih zeljeznica.Majka Milica bila je Crnogorka. Danilo je imao i stariju sestru Danicu rodjenu 1932. Dvije godine po Danilovom rodjenju porodica Kis se seli u Novi Sad gdj je u Uspenskoj crkvi po pravoslavnom obredu krsten Danilo. Pocetkom Drugog svjetskog rata Eduard je u vrijeme velikog pokolja Srba i Jevreja, poznatog kao novosadski "hladni dani" bio odveden,ali je "zahvaljujuci nekom cudu" prezivio. ("Gorki talog iskustva")
1943. Danilo se sa majkom i sestrom seli u zapadnu Madjarsku, rodni kraj njegovog oca, u kucu koja je nekad bila stala. Sledece godine njegovog oca odvode u Ausvic odakle se nikad nije vratio. Milica Kis sa svojom djecom uz pomoc Crvenog Krsta odlazi kod brata Rista dragicevica na Cetinje.
Po zavrsetku srednje skole na Cetinju 1954., Danilo upisuje Filozofski fakultet u Beogradu.1958. zavrsava fakultet kao prvi student na katedri za Istoriju svjetske knjizevnosti.
1959. odlazi u Parizi tamo pise svoje prve romane "Mansarda" i "Psalam 44" koji su objavljeni 1962. u izdanju beogradskog "Kosmosa". Zavrsava postdiplomske studije i zeni se Mirjanom Miocinovic.
Od 1962. do 1964. boravi u Strazburu kao lektor za srpskohrvatski jezik .U tom periodu pise romane "Basta,pepeo" ,"Rani jadi" i "Pjesanik".Ta tri romana nazvao je "porodicni ciklus" i njegova zelja da ih tako objavi ostvarena je 1989.:"La cirque de fammile"objavljen je u educiji L'Imaginaire.
U periodu od 1973. do 1976. radi kao lektor na univerzitetu u Bordou i pise roman "Grobnica za Borisa Davidovica",koji je objavljen 1976..Iako je zbog tematike tog romana podignuta velika prasina politicke prirode Kis 1977. za to djelo dobija nagradu "Ivan Goran Kovacic".U djelu "Cas anatomije" izlaze knjizevnoteorijske osnove o "Grobnici za Borisa davidovica"i na taj nacin briljijantno brani svoje stavove .
Od 1980. zivi i radi u Parizu,gdje dobija nagradu za cjelokupan knjizevni rad "Grand aigle d'or de la ville de Nice" . Godine 1984. dobija Andricevu nagradu za zbirku prica "Enciklopedija mrtvih" ,a dvije godine poslije nagradu "Skender Kulenovic" i francuski orden "Vitez umjetnosti i knjizevnosti".Te iste godine sa svedskim novinarom Gabijem Glajsman radi na knjizi "Zivot,literatura" s namjerom da u njoj kaze sve one stvari koje nisu obuhvacena prethodnim djelima .
U oktobru te godine dok je ucestvovao na medjunarodnom kongresu PEN-a u Njujorku pokuzaju se prvi simptom raka pluca .
Godine 1989. sa rediteljem Aleksandrom Mandicem snima dokumentarnu seriju "Goli zivot"o dvjema Jevrejkama Evi Nahir i Zeni Lebl koje su prosle kroz pakao Golog otoka.
Poslednje dane svoga zivota provodi u Parizu , gdje je i umro 15.oktobra 1989.Po svojoj zelji sahranjen je u Beogradu ,po pravoslavnom obredu.
"U poslenjim, za zive vidljivim, casovima verni je prijatelj upitao Danila boli li ga sta. 'Da', rekao je.'Sta?' , upitao je prijatelj .
'Zivot', odgovorio je Danilo."
(Borislav Pekic, "Vidici", 4-5/1990,66)
