Danilo Kis (1935-1989) spada u red najistaknutijih pisaca srpske knjizevnosti: pripovjedac, romansijer, esejista. Dobitnik je mnogih knjizevnih nagrada u zemlji i inostranstvu. Rodjen je u Subotici 1935god. i djetinjsto je, od svoje trinaeste, proveo u Madjarskoj u rodnom kraju svog oca. Vrijeme 1939-1942 proveo je sa porodicom u Novom Sadu. 1942, za vrijeme pokolja Jevreja i Srba u juznoj Backoj, spas nalazi u Madjarskoj. Pred kraj rata otac mu je odveden u logor, odakle se nakad nije vratio. Po zavrsetku rata 1947, posredstvom Crvenog krsta, prebacen je na Cetinje kod ujaka. Tu je zavrsio gimnaziju, a 1958god. diplomirao je na katedri za opstu knjizevnost. Vrlo rano je objavio svoje prve knjige. Putovao je, prevodi i imao odlican uvid u knjizavne i kulturne tokove Evrope i svijeta. Poslednjih godina svog zivota proveo je kao profesionalni pisac, u Parizu i Beogradu. Pripovedanje Danila Kisa karakterise jednostavnost recenice,price,jednostavni junaci,obucne situacije. Organizacija price je moderna, njena sadrzina je obogacena razlicitim knjizevnim i neknjizevnim oblicima: pisma,dokumenti,crtezi. Najznacajnija djela Danila Kisa: Mansarda(1963), Psalam 44(1963), Basta,pepeo(1965), Rani jadi(1970), Pescanik(1972), Grobnica za Borisa Davidovica(1976), Enciklopedija mrtvih(1983). Objavio je i dvije knjige eseja: Po-tika(1972) i Cas Anatomije(1978). back to home page
