Miodrag Pavlovic (1928) je pjesnik, pripovjedac, esejista, dramski pisac, prevodilac i antologicar. Njegova prva knjiga “87 pesama” (1952) oznacila je datum u savremenoj srpskoj poeziji:bila je to poezija novih tonova, novoga jezika, novih sadrzina i novog oblika, ali prije svega knjiga novog lirskog misljenja.
Pavlovic
je od prve pjesnicke knjige okrenut svijetu i covjeku u njemu.Vec prva
pjesma zbirke “Probudim se” predocava destrukciju, haos i kosmar u
svijetu, a covjeka vidi kao usamljenika protiv koga se spoljasnji svijet
okrenuo.Zato je strah od svega dominantno osjecanje, slike toga svijeta su
naturalisticki ogoljene i jezive, neprijateljski raspolozone prema covjeku.Spas
od destruktivnog svijeta nalazi se u sjecanju koje ide u daleku
proslost.Pavloviceva poezija zalazi u nacionalnu istoriju inacionalni mit, u
slovenski svijet proslosti, grcki svijet i biblijska vremena.Zato njegova
poezija obiluje temama paganske, slovenske i vizantijske tradicije, ali i temama
iz nacionalne istorije i predanja.Put u proslost nije apsolutno bjekstvo od
sadasnjice-odnos prema proslosti je zdrav, racionalan i stvaralacki: o njoj se
govori odmjereno i smireno, sa izvjesnim ironicnim odnosom koji depatetizuje i
tu proslost i odabrane teme. Istorijsko i mitsko iskustvo je osnova za tumacenje
savremenog svijeta i mjesta covjeka u njemu.
Pavloviceva poezija je eruditna i intelektualisticka sa naglasenom filozofskom notom.Zato ona umije da bude zagonetna, tamna i hermeticna.To je posledica naglasene misaonosti, neuobicajenih poetskih slika, cudnih i neshvatljivih, posledica je spajanja nespojivih pojmova i slika, mutnih metafora, osobene sintakse.
Versifikacija poezije Miodraga Pavlovica ne podleze poetskim pravilima, niti tezi da ostvari neku sopstvenu pravilnost.Stih je slobodan, njegova duzina pulsira od najmanjeg broja slogova pa do desetine slogova, interpunkcije ima, ali je i nema.
PJESME:”87 pesama”(1952), “Stub secanja”(1953), “Oktave”(1957), “Mleko iskoni”(1963), “Velika skitija”(1970), “Hododarje”(1977), “Svijetli i tamni praznici”(1971), “Zavetine”(1963), “Karike”(1977), “Pevanje na viru”(1977), “Bekstva po Srbiji”(1979).
PROZA:”Most bez obala”(1956).
DRAME:”Put u izvesnost”(1963), “Koraci u drugoj sobi”(1963), “Igre bezimenih”(1963).
ESEJI:”Rokovi poezije”(1959), “Osam pesnika”(1964), “Dnevnik pene”(1972), “Poetika modernog”(1978), “Eseji o srpskim pesnicima”(1981), Poetika zrtvenog obreda”(1987).
ANTOLOGIJE:”Antologija srpskog pesnistva(XII-XX vek)”(1964), Antologija savremene engleske poezije”(1957), “Pesnistvo evropskog romantizma”(1969).
 |
 |
 |
 |
 |
 |