Pjesma iz ciklusa hodočašće nisu-kakop bi se reklo-mnogo glagoljive ,ne obiluju mnoštvom riječi što se ne vidin i u pjesmi Kalenić.Kao i ostale pujesme iz ovog ciklusa ni pjesma Kalenić ne posjeduje veliku prozirnost u značenju.Iz naslova se vidi da se pjesma vezuje za određeni predmat.Na opštem planu,to je manastir Kalenić,a na planu sužene percepcije freska :lik anđela na zidu ,tj. Sv. ratnik.
Manastir o kome je riječ simboliše naše srednjovjekovlje .
Pjesnik/ hodočasnik posebno je faciniran slikom svetog ratnika i njenom ljepotom boje.Između lirskog subjekta i same freske uspoostavlja se duhovna veza i saodnos bliskosti.Sjaj očiju posmatrača ,ta duhovna svjetloost i ozarenje ,preslikava se na liccu anđela ,čime se uspostavlja duhovna veza ili spokojstvosa pjesničkimpredmetom,a preko njega i sa daleki vremenom i sa tvorcem slike .Ruka umjetnika je osmislila sliku anđela,mit oanđelu.Boje impresioniraju postojanošću i utiskom kaoda se pomaljaju iz tame, da se rađaju,odnosno kaoda sviću "na ivici zaborava".Dakle tomože biti vezano za njihovo fizičko propadanje od vlage i nemara onih koji je predaju zaboravu ,ali to može biti i asocijacija na unutrašnji zaborav. Precizno oko hodočasnika iščezava na licu anđela nešto što je i apstraktno a što je ovom4e narodu blisko,što je ugrađeno u njegov etos -"inat lepi".Taj inat sa lika na fresci kao da se preslikava i počinje da traje"u uglu usana" hodočasnika/posmatrača.Smisao toga inata je da s po svaku cijenu bude ;inat koji se generaciski prenosio i uvijek bio usredsređen na postojanje ,pa je zato i "lep",i zato nalazi mjesto na usnama posmatrača vjerovatno u vidu divljenja . I tako mit o anđelu nastao iz vizija i prkosa slikara ,postae mit o prkosu Iskustva su se izmjenila u duhovnoj interakciji posmatranog i posmatrača :prvo su se našle oči posmatrača na licu anđela a zatim je usledila fluidna promjena :inat na liku anđela prelazi na lik hodočasnika
Tako su poruke i jezik boja pretočeni u poruku riječi sa potrebom da se šire i u palarelnom trajanju svjedoče o duhovnim ljepotama i bogatstvu baštine jednog naroda.Ljepota koja traje "na ivici"zaborava"mladost koja nikada ne kopni niti umire.
|
|
|
|
|
|