|
||
Branko Copic (1914-1984) rodjen u selu Hasanima
je jedan od najpopularnijih i najplodnijih pisaca srpske knjizevnosti XX
vijeka. Ovaj pjesnik se isticao bujnom maštom i sanjarenjem.
Njegovo djelo je obimno i zanrovski raznoliko - pisao je pripovijetke, romane, pjesme, komedije, satire, filmske scenarije, price i pjesme za djecu.U mnogim njegovim djelima pojavljuje se njegov omiljeni junak,Nikola Bursac.
U toku svog dugog stvaralackog rada, koji je trajao vise od pola vijeka, stvorio je knjizevno djelo koje vremenski i tematski obuhvata veliko razdoblje novije istorije srpskog naroda - od perioda izmedju dva svjetska rata do osme decenije ovog vijeka. U prvom periodu stvaralastva Copic je pripovijedao o ljudima svog zavicaja, o njegovom tegobnom zivotu pritisnutom siromastvom i svakojakim nepravdama. U drugom periodu u njegovom knjizevnom izrazu doslo je do sadrzajnog poistovjecenja knjizevno-estetskih i idejno-revolucionarnih ciljeva, kada je Copic bio ovencan slavom najpopularnijeg partizanskog pisca, da bi u trecem periodu doslo do izrazaja razocarenje u stvarnost socijalistickog drustva, sto je potisnulo ideolosku tendenciju i inteziviralo emocionalne sadrzaje i lirski karakter njegove slike svijeta.
Dobitnik nagrada Akademije sedam umetnosti, Rakićeve, SANU, Dečje knjige i drugih.
Pisanjem bajki o detinjstvu i ratu Copic je branio i samoga sebe od stvarnosti u kojoj mu je bivalo sve tesnije i tamnije, da bi njegova melanholija vremenom postajala sve izrazenija i da bi 24. marta 1984. izvrsio samoubistvo. |
||