Na Drini cuprija je roman koji je napisao Andric i za koji je dobio
Nobelovu nagradu za knjizevnost 1961.godine. Roman pripovijeda o
gradjenju mosta preko rijeke Drine u bosanskom gradu Visegradu.
Gradjenje mosta narucio je Mehmed pasa Sokolovic,cuveni zvanicnik
Osmanlijskog carstva, koji je bio rodjeni Srbin iz Rudog.Jos kao mali
djecak, Bajica, odveden je sa ostalom djecom kao danak u krvi u
Carigrad. Radnja romana traje otprilike cetiri vijeka i skup je vise
prica povezanih sa mostom na Drini, koji je glavni simbol naracije. Sam most predstavlja suprotnost na neki nacin
suprotnost ljudskoj sudbini koja je prolazna u odnosu na kamenu gradjevinu, koja je vjecna.
Oko njega se razvijaju price o istorijskim licnostima i bezimenim likovima koji su plod pisceve maste.
U romanu "Na Drini cuprija" Ivo Andric je hronoloski opisao svakodnevni zivot visegradske kasabe, koja se nalazi
na obali rijeke Drine, gdje su zivjeli zajedno i Turci i hriscani. Glavmi lik ovog romana jeste most, koji kod
Visegrada spaja dve obale Drine, odnosno Bosnu sa Srbijom, Zapad sa Istokom.
U ovom romanu Andric je obuhvatio tri epohe:
Vrijeme ratnih dogadjaja na Balkanu (aneksija Bosne i Hercegovine);
Godina 1914. bura novih vremena.