Biografija
Ivo Andric je rodjen 9.oktobra 1892. u Travniku.Majka ga je jos u povoju odnela u Sarajevo,gdje joj je muz
sluzbovao.Godine 1894.otac mu umire od tuberkoloze.Majka ga je odnela sestri
svoga muza u Visegrad,udatoj za austrijskog zandarmerijskog narednjka sa kojim
nije imala dece.Njih dvoje su prihvatili malisana i brinuli se o njemu,u svojoj
kuci na samoj obali Drine,koja se nalazila u neposrednoj blizini cuprije
Mehmedpase Sokolovica.
U Visegradu Ivo Andric pohadja osnovnu skolu
i provodi djetinjstvo. U jesen 1903. godine upisuje se u
Veliku gimnaziju u Sarajevu, najstariju bosansko-hercegovacku srednju skolu.
Stanuje s majkom koja radi kao tkalja u obliznjoj fabrici cilima. Medju
gimnazijalcima zapazen je kao pripadnik nacionalisticke omladine. 24. juna u
Velikoj gimnaziji u Sarajevu polozio je veliku maturu. Iste godine, 14. oktobra
upisuje se na Mudroslovni fakultet Kraljevskog sveucilišta Franje Josipa I u
Zagrebu. Dobio je stipendiju Napretka, hrvatskog kulturno-prosvetnog drustva iz
Sarajeva.
Saradjuje u Hrvatskoj rijeci, Hrvatskom pokretu, Savremeniku - objavljuje
recenzije o knjigama, zatim pesme i beleske o likovnim izlozbama. U Hrvatskom
pokretu objavljuje cetiri Pisma iz Krakova. 28. juna 1914. saznaje od svog
prijatelja Durbesica da je u Sarajevu ubijen Franc Ferdinand, prestolonaslednik
a potom napusta Krakov. Vozom stize u Zagreb, a potom na Rijeku i onda brodom
dolazi u Split.
29. jula policija ga hapsi kao pripadnika nacionalno-revolucionarne omladine. 2.
jula 1917. pomilovan je i odlazi u Visegrad. Pocetkom jeseni mobilisan je u
vojsku. Godine 1918. iz stampe izlazi Andriceva prva knjiga Ex Ponto, pesme u
prozi.
Ivo Andric je 12. januara 1923.postavljen za vicekonzula u Gracu. Zatim se seli
u Grac i upisuje na Filozofski fakultet. Godine 1928. premesten je za
vicekonzula u Poslanstvo u Madridu. Iz Madrida odrzava veze sa svojim
beogradskim, zagrebackim i sarajevskim prijateljima. Predsednik Republike
Poljske 1937. godine odlikuje ga Ordenom Velikog komandira obnovljene Poljske.
Godine 1953. prvi put posle II svetkog rata dolazi u Visegrad.
19. Oktobra 1961. list Borba objavljuje da je Ivo Andric najozbiljnijij kandidat
za Nobelovu nagradu za knjizevnost. Sedam dana kasnije Ivi Andricu je dodeljena
Nobelova nagrada za knjizevnost. Skupstina Kulturno-prosvetne zajednice Srbije
odlucuje da se Andricu dodeli Specijalna Vukova nagrada.
Nakon sto je oboleo od teskog poremecaja mozdanog krvotoka, Ivo Andric umire 13.
Marta 1975. 24. Aprila u Aleji zasluznih gradjana na Novom groblju u Beogradu
polozena je urna Ive Andrica.
 |
 |
 |
 |
 |
 |