UVOD
Sa svojom posljednjom fazom rokokoa,barokni stil je posljednji veliki evropski stil.Iako je barok, uglavnom, zapadnoevropski stil, on nema vise onaj opsti, zajednicki karakter koji su imali renesansa i manirizam.U baroku se nacionalne osobenosti jace isticu, tako da se italijanski barok znatno razlikuje od francuskog, a jos vise od holandskog.U Italiji, Spaniji i Flandriji, barok je bio umjetnost kontrareformacije, pokreta Katolicke crkve koji je trebalo da joj povrati moc, uzdrmanu reformacijom; u Francuskoj, koja je u 17.vijeku pod Lujem XIV postala najizrazitiji primjer apsolutne monarhije, barokna umjetnost se razvijala kao jedna stroga klasicisticka varijanta; u Holandiji, gradjanskoj i protestantskoj, umjetnost, najvise slikarstvo, izlazilo je u susret ukusu burzoazije u prikazivanju malih, cisto holandskih i gradjanskih tema: pejsaza,mrtve prirode, gradjanskog enterijera i portreta.
Barokni stil se razvio iz umjetnosti visoke renesanse i manirizma, tako da u odnosu na prethodnu epohu nije onaj radikalni prevrat koji je renesansa imala u odnosu na gotiku.Nastavljajuci da razvija vrijednosti visoke renesanse, barokna umjetnost ih je toliko prenaglasila da one postaju nove vrijednosti.Simetriju renesansne slike barok zamjenjuje asimetrijom, tako da umjesto dvije uravnotezene polovine slike-lijeve i desne-na baroknoj slici, se obicno, i dalje razlikuje lijeva i desna polovina, ali u asimetricnim odnosima. Odnos glavnih i podredjenih dijelova, koji je postojao u renesansi ovdje nestaje.Mnostvo i masa oblika medjusobno se prozimaju i preplicu, nadiru i povlace se, tako da djelo ostavlja utisak kao cjelina, a ne kao pojedinost.Istom cilju dinamicnog sluze i jaki kontrasti koje barokna umjetnost koristi, narocito kontrasti svijetlo-tamnog.Svjetlost i boja u vidu mrlje obezvrjedjuju u baroknoj umjetnosti jasni i siroki tok linije.
Barokna umjetnost se razvila u Italiji, tacnije u Rimu i okolini, ali ubrzo, tokom 17.vijeka, Italija prestaje da bude umjetnicki centar Evrope.Otkrice Amerike i premijestanje pomorskih i trgovackih puteva na obale Atlantskog okeana uslovili su stvaranje novih umjetnickih centara u Spaniji, Nizozemskoj, Francuskoj i Engleskoj.
