Dusanov Zakonik (u starijim rukopisima naziva se Zakon blagovjernog cara Stefana), zbirkazakona nastala za vladanja i na inicijativu srp.cara Stefana Dusana. Zakonik ima 201 clan, racunajuci po dosad najboljem izdanju St. Novakovica. Od tih su clanovi 1-135 doneseni na staleskom saboru, odrzanom na Vaznesenje 21. V 1349. U Skoplju, a drugi dio, tj. Clanovi 136-201, na saboru izmedju 1. IX 1353. I 31. VIII 1354.,vjerovatno u Seru. Zakonik je sastavljen u vrijeme kad je srp. Drzava, nakon Dusanovih osvajanja, postala najveca polit. Sila na Balkanu. Dusan je zelio da uz saradnju staleskog sabora donese norme koje bi vazile za cijelo njegovo prosireno carstvo i podjednako za sve njegove podanike. Istovremeno je zelioda ovako donesenim zakonima ojaca svoju centralnu vlast i obuzda prohtjeve srp. Velike vlastele, koja se u to doba njegovih osvajanja preko mjere osilila i svojim decentralistickim tendencijama slabila drzavnu vlast. Po toj teznji za jacanjem centralne drzavne vlasti Dusanov zakonik ide u red zakonodavnih tekstova ceskih, poljskih i ugarskih vladara, koji su u to doba zauzeli slican stav prema svojoj velikoj vlasteli. Prema toj osnovnoj tendenciji moze se reci da je Dusanov zakonik doista ustav tadasnje feudalne srpske drzave.

Nazad