Srpski car I sin Stefana Decanskog. Rodjen je oko 1308., a umro je1355..Svrgnuo oca s vlasti I postao kralj (1331), svladao pobunu zetske vlastele (1332) I osigurao dobre odnose s bugarskim carem Ivanom Aleksandrom ozenivsi njegovu sestru. Tada je zaratio protiv Vizanta I zauzeo Prilep, Ohrid I Strumicu (1334). Iskoristio je unutrasnje borbe poslije smrti cara Andronika III (1341) i zauzeo (1343) u Albaniji Belgrad (Berat) i Valonu (Vlore), a u Makedoniji Kostur. Uskoro su pali pod srpsku vlast i ostali makedonski gradovi, a 1345. I Ser. Tada se Dusan proglasio za “cara Srba i Grka” i dao okruniti u Skoplju 1346. Od srpskog arhiepiskopa, prethodno proglasenog za patrijarha. Drzava je podjeljena na “Srblje” pod Dusanovim sinom Urosem kao kraljem i “Romaniju” pod neposrednom Dusanovom vlascu, ali je Dusan, zapravo, vladao citavom zemljom. Na dvoru je uveo viz. ceremonijal i vlasteli na jugu dijelio viz. naslove (despot, sevastokrator, cesar i dr.). Tezeci da osvoji Carigrad, D. je osvojio Epir i Tesaliju (1348) ali nije uspio pridobiti Veneciju da mu flotom pomogne protiv Carigrada. Isto tako nisu uspjeli pregovori s papom (1355) kad je D. zatrazio da bude imenovan za “kapetana” hriscanstva protiv Turaka, koji su se poceli ucvrscivati na Balkanu. D. se sukobljavao s Ugarskom (1335, 1354) i s Bosnom, koja je posjela Hum za Stefana Decanskog. Rat protiv Bosne (1350) morao je ubrzo napustiti zbog prodiranja Grka u Tesaliju. God. 1349. odnosno 1354. donio je Dusanov zakonik. Za njegove vladavine Srbija je bila teritorijalno najveca, apotpuno se razvio i feudalni sistem.