O DREVNOM OHRIDU
O
drevnom Ohridu, gradu istorije i kulture, tradicije i velike perspektive,
poznatom turistickom centru u jugozapodnom
djelu Republike Makedonije sa 30.000 stanovnika, nema hronicara ili
putopisca koji nije pisao sa postovanjem i ushićenjem.
«Nakon dva-tri veka oko jezera će biti bezbroj
gradova i sela...Brzoplovi će zaploviti u svim pravcima drevne Lihnide»,
zapisao je o Ohridu 1886. godine ruski slavista arhimandit Antonin.
Nije proslo dva-tri vijeka, već samo nekoliko
decenija, a brodovi i čamci krstare po Ohridskom jezeru; na njegovim
obalama izraslo je mnostvo modernih građevina i naselja. U protekle
tri decenije mnoge su se stvari promjenile i za putopisce i za hroničare.
Ne samo što su se njihova predviđanja ostvarila znatno ranije, već
je mnogo što-šta nepredviđeno postalo stvarnost.
Grad Ohrid, nekada zaostalo agrarno naselje beleži vidni privredni i kulturni prosperitet.
Umesto
nekadašnjih karavanskih puteva ovaj grad sa svijetom povezuju moderne
asfaltne saobraćajnice, a na njegov međunarodni aerodrom slijeću
i sa njega polijeću mlazni avioni.
U
ravnici, na obalama jezera, na mjestu
gdje su u vrijeme arhimandrita Antonina bile močvare, ledine ili
neprohodni tereni, niču nova ohridska naselja, novi Ohrid širokih
ulica, modernih komfornih zgrada, luksuznih hotela i odmarališta sa šetalištima
i vidikovcima pored i iznad jezera.
Ali i
mnoge druge stvari su se promjenile. Nema više starih ohridskih trubadura,
profesionalnih samoukih svi
rača, čija se lirska pesma prenosila
s generacije na generaciju. Uspomene na njih i njihov autentičan
melos sačuvane su na magnetofonskim trakama i u izvođenju
brojnih muzičkih ansambala. Djevojke Biljane danas rijeđe bele
platno na obalama Ohridskog jezera, ali pesmom o njima počinju i završavaju
se emisije Radio ohrida, a orkestri ovdašnjih hotela i restorana sa istom
pjesmom požele dobro veče i laku noć gostima. Ohridski ribari
više ne love pastrmke u prastarim čunovima i
isključivo mrežama, već blinkerima kao i sportski
ribolovci.
Jer, prošli su vijekovi. Rađale se i iščezavale
civilizacije. Svaka od njih, kao uspomenu o svom postojanju, utiskivala je
po jedan skupocjeni kamen u blještav đerdan drevnog Ohrida.
A Ohrid je sačuvao svoje jezgro u starom djelu
grada, na brdu ispod Samuilove tvrđave.
U ovom će prostoru, u okvirima starih gradskih bedema, mnogi
ljubitelji arheologije i umjetnosti pronaći više od očekivanog.
Oni koji jednom upoznaju Ohrid, obično se ponovo vraćaju da bi uživali
u ovom gradu-muzeju, čija svaka crkva, freska ili ikona predstavljaju
raritet neprocjenjive vrijednosti. Oni če duboko u sebi poneti
specifičnu atmosferu spokoja usnulog u uskim, strmim uličicama,
uprekrasnim zgradama stare gradske arhitekture, u srednjovjekovnim
hramovima sa živpoisnim fasadama razigranih maštom majstora-vrhunskih
umjetnika. I sve to u dekoru plavog Ohridskog jezera, jednog od
najstarijih na svijetu i najlijepših u Evropi.
Prirodne ljepote i pogodni klimatski uslovi omogućili
su Ohridu da postane poznati turistički centar. Zbog svoje izvanredne
klime bez magle, sa malo vlage i mnogo sunčanih dana, sa povoljnim
vazdušnim strujanjima, prijatnom ljetnom temperaturom i blagim prelazima
iz jednog u drugo godišnje dobs, Ohrid ima sve uslove da postane značajni
centar zdravstvenog turizma. Stručnjaci su ustanovili da su ovakva
klima i nadmorska visina ovog kraja(695m) uslovili mali procenat oboljenja
od bronhijalne astme i reumatizma. Osim toga ohridska klima je veoma
povoljna i za rehabilitaciju srčanih bolesnika.
Grad ohrid i Ohridsko jezero nisu slučajno oduševljavali
mnogobrojne umjetnike i stvaralački ih inspirisali. Ohrid očarava
svojom izvanrednom ljepotom i privlači pažnju neprocjenjivim
kulturnim bogatstvom.
