Istorija

Spanija je u pocetku naseljena Keltima, Iberima i Baskima, postala je dio Rimske imperije 206. g. p. n. e. kada su je osvojili Scipio Afrikanci. 412. g. n. e. varvarin, vodja Vizigota Atalauf presao je Pirineje i zavladao Spanijom u ime rimskog imperatora, a onda nezavisno. 711. g. Muslimani pod Tarikom usli su u Spaniju iz Afrike i u roku od nekoliko godina zavrsili su osvajanje 732. g. n. e.

Franci vodjeni Carlsom Martelom pobijedili su Muslimane blizu Poitiersa, sprecavajuci na taj nacin daljnju ekspanziju islama na jug Evrope. Unutarnji razdor spanskog islama izazvao je nepokolebljive hriscanske osvajace sa sjevera. Aragon i Kastilja, najvaznije spanske zemlje od 12. do 15. v. ucvrscene su brakom Ferdinanda II i Izabele I 1469. g. Romanski katolicizam je bio ucvrscen kao zvanicna drzavna religija i vecina Jevreja (1492.) i Muslimana (1502.) bila je iseljena. U eri istrazivanja, otkrica i kolonizacije Spanija je zgrnula ogromno bogatstvo i napravila ogromnu kolonijalnu imperiju Pizarovim osvajanjem Perua (1532. -1533) i Kortezovim osvajanjem Meksika (1519-1521)

Spanska habzburska monarhija postala je za to vrijeme najjaca u svijetu. 1588. g. Filip II poslao je svoju nepobjedivu Armadu da osvoji Englesku, ali njena unistavanja kostala su Spaniju njene premoci na moru i na taj nacin omogucila je Engleskoj kolonizaciju Amerike. Spanija je tada brzo propala i dobila je status druge drzave po velicini pod upravom slabih habzburskih kraljeva i nikada nije imala ulogu u evropskoj politici.

Rat spanskog nasljedstva (1701-1714) rezultirao je spanskim gubicima Belgije, Luksemburga, Milana, Sardinije i Napulja. Njena kolonijalna imperija u Americi i na Filipinima nestala je u ratovima i revolucijama za vrijeme 18. i 19. vijeka.

U prvom svjatskom ratu Spanija je odrzala poziciju neutralnosti. 1923. g. general Migel Primo de Rivera postao je diktator. 1913. g. kralj Alfonso 13. obnovio je diktatorstvo, ali jaki antimonarhisticki i republikanski pokret doveo je do njegovog napustanja Spanije 1931. g. Novi ustav deklarisao je Spaniju kao radnicku republiku, raspolovio velike staleze, odvojio crkvu od drzave i sekularisao skole.

Izbori odrzani 1936. g. vratili su snazni vecinski Narodni Front sa Manuelom Aznarom kao predsjednikom. 18. jula 1936. g. konzervativni vojni oficir u Maroku, Francisko Franko Bahamonde poveo je bunu protiv vlade. Gradjanski rat koji je slijedio, trajao je tri godine i kostao je blizu milion ljudskih zivota. Franko potpomognut italijanskim fasistima i njemackim nacistima, dok je Sovjetska Rusija pomogla lojalistima. Nekoliko stotina americkih ljevicara sluzilo je u brigadi Abrahama Linkolna na strani republikanaca. Rat se zavrsio kad je Franko osvojio Madrid 28. marta 1939. Franko je postao predsjednik drzave, nacionalni vodja Falangisticke partije (vladajuce partije), premijer i vodja.

Referendumom 1947. g. spanski narod je ponovo izglasao monarhiju, Franko je , medjutim, nastavio da vlada kao sef drzave. 1969. godine Franko i Kortez odredili su princa Juan Carlos Alfonso Victor Maria de Borbon (koji je ozenio grcku princezu Sofiju 14. maja 1962. g.) da postane kralj Spanije kad je vlada sa Frankom na celu dosla do kraja. Franko je umro od srcanog udara, nakon vise od godinu dana bolovanja, a sedam dana kasnije Juan Carlos je proklamovan kraljem.

Pod pritiskom katalonijskih i baskijskih nacionalista premijer Adolfo Suarez je ovim regionima dao vlast u zemlji 1979. godine. Baskijski separatisti izvrsili su na stotine teroristickih bombardovanja i kidnapovanja koja su se nastavila do danas. 
Daleko nadmocnim izborom prvog ministra Felipe Gonzalez Marquez i njegove Spanske Socijalisticke radnicke partije 20. oktobra 1982. , parlamentarnim izborima, Frankova proslost je konacno sahranjena.

Spanija je usla u NATO 1982. godine. Pregovaranje oko pristupanja Evropskoj Ekonomskoj Zajednici, sada Evropskoj Zajednici, odigralo se 1. januara 1986. Kasnije, te iste godine, Spanija je izglasala ostanak u NATO – u ali izvan njegove vojne komande.

Opstim izborima marta 1996. g. izvojevana je pobjeda Konzervativnre Narodne partije koja, mada gubi apsolutnu u Kortezu, organizuje koalicionu vladu sa regionalnim partijama , koje je primila kao povratnike, sa Aznarom kao prvim ministrom. 
16. oktobra 1998. Spanija je izdala garanciju za izrucenje bivseg cileanskog diktatora Augusta Pinocea (Augusto Pinochet), optuzujuci ga za genocid, torturu i kidnapovanje na hiljade ljudi, ukljucujuci i spanske gradjane, za vrijeme njegove 17-ogodisnje vladavine. Sve dok se izrucenje ne ospori, Pinoce ostaje u kucnom pritvoru u Engleskoj gdje prima medicinski tretman.