RAFAELO SANTI

          Drugi iz kruga velikih slikara renesanse bio je Rafaelo Santi. Portretista i slikar Bogorodice, Rafaelo je u vatikanskim lodjama i stancama stvorio monumentalne fresko-kompozicije u kojima je grupisao veliki broj figura u prostoru. Na jednoj od njih Atinskoj skoli, on je u ogromnom prostoru sa dve pozornice-jednom ispod stepenica i drugom iznad njih – naslikao mnoštvo antičkih filozofa. Uravnoteženosti i preglednosti slika doprinose krupni i teški volumeni figura, čvrsti smjerovi horizontala i vertikala i naglasena tačka ravnoteze glavnih figura Platona i Aristotela u kojoj se sijeku perspektivne linije. Ove dve figure istaknute su i svjetlošću koja dolazi iza posljednjeg luka. Ono što sliku čini monumentalnom i vrijednom, pored figura je prostor konstruisan arhitekturom sa velikim lukovima, stupcima, nišama i statuama. Iako je Rafaelo sliku zamislio kao raspravu antičkih mudraca, naslikana arhitektura je renesansna arhitektura crkve Sv. Petra u Rimu.

 NAZAD