Gradovi i palate bile su građevine na visokim zemljanim terasama napravljenim od nabijene zemlje ili ćerpiča, koje su obložene zidovima od ćerpiča, opeke ili rjeđe od kamena.

Potreba izgradnje ovih terasa bila je dilctirana poplavama Eufrata i Tigrisa. Još u sumerskom periodu početkom lll milenijuma, u gradu Uru građene su konstrukcije svodova sa ispunjenim slojevima i sa radijalnim spojnicama. Počev od sumerskog perioda kroz čitavo trajanje ove arhitekture, konstrukcije svodova su usayriavane. lz asirskog perioda ostali su nam svodovi sastavljeni od nagnutih lukova, kako bi se izbjegla upotreba drvene oplate, u čemu je Mesopotamija oskudijevala.

Svodovi uvijek naliježu na zidove. Stup je zbog nestašice kamena rijedak u ovoj arhitekturi. Kod stupova se pojavljuiu oblici voluta i kapitela koii podsiećaju na korintske. Stup u ovoj arhitekturi često ima samo dekorativnu ulogu.

iz arhitekture utvrdenih gradova kod kojih su bedemi imali na vrhu prsobrane razvio se karakteristični Mesopotamski nazupčani viienac, koji se primjenjuje često u ovoj arhitekturi, da bi se izbjegla monotonija zidova bez otvora. Bilo da se, radi o utvrđenju ili kraljevskoj palati, arhitektonski problem oživliavanja drugih zidova riešavan je zidnim nišama na malim odstoianjima, oblaganjem zidova bojenim opekama i naglašavaniem portala. Osim nazupčanog vijenca, u Asiriji je primienjivan i nešto izmijenjen profil egipatskog vijenca,