|
|
Njegovi preci su najvjerojatnije bili
rimski borbeni psi i srednjevjekovni mesarski psi. Ponovo su ga 1908.
godine otkrili u Langenthalu i počeli su ga planski uzgajati.
Nazvan je po bernskom kantonu u Švajcarskoj gdje je došao sa Rimljanima
prateći Cezarovu vosjku, a tu se onda prilagodio i ostao. Ima sve
karakteristike mastifa, a vjeruje se da potiće od molosa iz drevne Grčke
i Rima. U njegovim precima se može otkriti nekih nasljednih osobina
bernardinaca, njufaundlenda i rotvajlera. Žive u dolinama i planinama na
početku širom Švajcarske gdje čuvaju stada i tjeraju goveda, čuvaju
kuće, nose teret i vuku saonice sa mlijekom. Radni su psi izuzetno
privlačnog izgleda vjerni svome gospodaru. Spadaju u red rijetkih trikolora u psećem svijetu. Dugo su ostali u granicama svoje domovine.
Prvi puta su se pojavili na jednoj izložbi 1904. godine kada ih je
profesor Albert Heim standardizovao i odvojio od Appenzellerskog i
Velikog švajcarskog planinskog psa koji su se do tada vodili kao
Švajcarski psi. Najviše ih je bilo južno od Berna u kraju
Durrbach.
|
