Život Džingis Kana
Rat protiv Tanguta i smrt
Život Džingis Kana:
|
Godine 1225. Džingis kan se vratio u Mongoliju.
U svojim šezdesetim, poduzeo je mjere za nesmetan prijenos vlasti poslije
smrti, što je urodilo plodom, jer je mongolsko carstvo njegovih neposrednih
nasljednika bilo u snažnoj ekspanziji još skoro jedno stoljeće. Posljednja
godina njegova života obilježena je opet ratovanjem: Tanguti, narod koji je
vladao vazalskim carstvom Hsi Hsia, pobunio se i nije htio dalje plaćati
danak. Došlo je do mongolske opsade, tokom koje je Džingis kan umro. Navodi
se više uzroka: pad s konja, malarija, tangutska kletva, kao i iscrpljenost
i ostarjelost. Tanguti su nakon Džingis kanove smrti istrijebljeni, a
osvajač je pokopan na nepoznatom mjestu: budući da je posmrtna povorka
ubijala uz put sve živo, od ljudi do stoke i ptica, a kasnije je pobijena i
većina ljudstva povorke da bi se spriječilo oskrvnuće Džingis kanovog groba,
za posljednje se počivalište najvećeg vladara Euroazije, uprkos brojnim
istraživačkim ekspedicijama zadnjih decenija, ne zna. U doba Džingis kanove
smrti, njegovo se carstvo prostiralo od Žutog mora do Kaspijskog jezera.
|
|
|
|
|
|
|