|
 Pikasovo
djelo se svrstava u nekoliko faza iako su pojedina razdoblja u
njegovom djelu predmet sporova. Može se uzimati da su to bila; plavo
razdoblje (1901. - 1904. godine), ružičasto razdoblje (1905. - 1907.
godine) doba pod uticajem afričke primitivne umjetnosti (1908. -
1909. godine), analitički kubizam (1909. - 1912. godine), sintetički
kubizam (1912. - 1919. godine).
Između godina 1939. i 1940. se u Njujorku održavala velika
retrospektivna izložba Pikasovog djela i tom prilikom se pokazao
cjelokupan raspon njegovog djela i mnogi teoretičari umjetnosti su
ispravili svoja mišljenja o njegovom djelu.
Pre 1901. godine
Pikaso je učio od svog oca pre 1980. godine slikarstvu i na njegovim
prvim djelima se može zapaziti akademski realizam a naročito na
slikama oko 1896. godine i slici na kojoj je njegova sestra Lola.
1897. godine je slikao pod uticajem simbolizma. Posle toga je
nastalo doba koje se po nekada zove "modernističko".
Plavo razdoblje
U plavom razdoblju (1901. - 1904. godine) stvara Pikaso tamne slike
u hladnim plavim tonovima i nije sigurno kada je tako počeo da slika.
Strogi kolorit i tužni motivi (prostitutke i prosijaci) mogu imati
uzrok i u samoubistvu njegovog prijatelja. Teme su mu bile još i
umjetnici, akrobati i arlekini koji su bili obučeni u odjeću sa
kvadratnim uzorkom koji je postao njegov lični simbol.
Ružičasto razdoblje
Za ružičasto razdoblje (1905. - 1907. godine) je karakterističan
veseliji prilaz i izraz sa toplim naranžastim i ružičastim bojama a
kao motiv se opet javlja arlekin. 1904. godine upoznao je Fernandu
Olivije i ona kao i francuski slikari dali su pečat njegovom djelu u
ovo doba.
Afričko doba
Na početku Pikasovog afričkog doba (1907. - 1912. godine) stoji
njegova poznata slika gospođice iz Avinjona koja je inspirisana
predmetima koji su doneseni iz Afrike (naročito na dve figure te
slike) i ovo djelo vodi ravno ka dobu i stilu kubizma.
Analitički kubizam
Analitički kubizam (1909. - 1012. godine) je stil koji je razradio
Pikaso zajedno sa Žorž Brakom. Oba slikara upotrebljavaju tamne
braon tonove i oba slikara slikaju tako kao da posmatraju predmete
iz više uglova odjedanput. Radi se o kretanju očne tačke koja je do
tada u umjetnosti uvek bila nepokretna. U to su doba slike Pikasa i
Braka jako slične.
Analitički kubizam se odlikuje dekompozicijom- razlaganjem realnosti
u pojedine poglede koji su simultano predstavljeni u jednoj površini.
Ka svojim eksperimentima su se odlučivali za jednostavne oblike
predmeta koji su omogućavali poglede sa strane, od gore i slično.
Sintetički kubizam
Sintetički kubizam (1912. - 1919. godine) je dalji stepen u razvoju
kubizma. Umetnik na slike lijepi komade papira, često i tapete,
novinsku hartiju i to je pojava prvog kolaža u umetnosti.
Sintetički kubizam se odlikovao slobodnim komponovanjem realnih
oblika u ravni slike i težnjom da se razviju kolaži. To je bila
reakcija na početne tokove nefigurativne umetnosti, koja je rušila
kompozicioni red slike a takođe i na fovizam i njegovu dekorativnost.
Klasicizam i nadrealizam
Posle Prvog svetskog rata Pikaso stvara u neoklasicizmu i ovaj
povretak "ka redu" se opaža kod mnogih umjetnika dvadesetih godina
20. veka i njegova dela toga doba crpe iz dela Engra, francuskog
klasiciste.
U tridesetim godinama 20. veka njegovog arlekina je zamenio
minotaur, što se smatra sponom između nadrealizma, kao u slici
Gernika, jedne od njegovih najpoznatijih slika, koja je obeležila
bombardovanje španske Gernike od strane Nemaca.
Pozno delo
Pikaso je bio jedan od 250 skulptora koji su izlagali u Filadelfiji
1949. godine. U pedesetim godinama 20. veka se Pikasov stil opet
promenio, kada je stvorio interpretacije po djelima starih majstora
slikarstva, Velaskeza, Goje, Pusena, Manea, Kurbea i Delakroa.
Pikasovo kasno djelo je smjesa različitih stilova slikarstva i on se
menjao do kraja svoga života. Njegovi radovi u njegovo doba nisu
bili priznavani i on je doživeo priznanje kao umetnika koji je bio
daleko iznad svoga vremena tek kasnije.
Pikaso je najplodniji slikar svih vremena. Prema Ginisovoj knjizi
rekorda napravio je oko 13.500 slika, 100.000 grafika, 34.000
ilustracija za knjige, i 300 skulptura. Ukupna vrednost njegovog
rada je 1973. godine procenjena na 750 miliona dolara.
|
