HOMEPAGE                                         Slikarstvo renesanse

        Jedan id najuniverzalnijih umjetnika italijanske renesanse bio je Leonardo da Vinči.Njegovi radovi iz oblasti matematike,anatomije,fizike,mrhanike,botanike,balistike i teorije o umjetnosti izražavaju ogromno i nteresovanje i poznavanje oblasti ljudskog duha.Leonardo je i sa duhom naucnika prolazio i slikarstvu,u kome je eksperimentisao na isti način kao i u nauci,zbog čega je neke slike ostavio nedovršenim,dok druge,kao što je milanska Tajna večera propadaju,zbog njegovih tehnoloških eksperimentisanja.Brojne zabilješke i crteže koje je Leonardo ostaviogovore da je bio nasljednik naucne tradicije i racionalizma firentinske renesanse,ali njegove rijetke slike pokazuju tradiciju prevazišao novim osjećanjem za formu.Na nedovršenoj slici Poklonjenje mudraca Leonardo je naslikao veliki broj figura oko središnje grupe sa Bogorodicom,ali je svakoj obezbjedio značaj i vidljivost.Centralne svijetle figure obrazuju trougao,odnosno piramidu,a ona stvara dovoljno dubok prostor u kojem je,u pozadini,naslikao ruševine neke građevine,drveće,konje i ljude.Sve figure oko centralne grupe imaju raznovrsne pokrete i izraze i obavijene su sjenkama i polusjenkama koje ih utapaju u prostor.To je Leonardov sfumato koji u prvi plan ističe svetlo-tamno,ali bez oštrih granica.Sfumato su meki i fini,skoro fluidni prelazi svijetlo-tamnog,koji obezvređuje konturu,uranjaju figuru u prostor,stvarajući njihovo novo jedinstvo.Obilci su meki i nedovršeni,kao da su obavijeni izmaglicom. Do punog izražaja sfumato je došao na Leonardovim dovršenim slikama,od kojih je najčuvenija  Mona Liza.

         Drugi iz kruga velikih velikih slikara renesanse bio je Rafaelo Santi.Portretista i slikar Bogorodice,Rafaelo je u vatikanskim lađama stvorio monumentalne fresko-kompozicije u kojima je grupisao veliki broj figura u prostoru.Na jednoj od njih-Atinskoj skoli-on je u ogromnom prostoru sa dve pozornice-jednom ispod stepenica i drugom iznad njih -naslikao mnoštvo antičkih filozofa,raspoređenih tako da nijedan ne smeta drugom.Uravnoteženost i preglednost slike doprinose krupni i teški volumeni figura,čvrsti smjerovi vertikala i horizontala naglašsena tačka ravnoteže glavnih figura Platona I Aristotela u kojoj se sijeku perspektivne linije.Ove dve figure istaknute su i svjetlošću koja dolazi iza poslednjeg luka.Ono što sliku čini monumentalnom i vrijednom je,i pored figura,prostor konstruisan arhitekrurom sa velikim lukovima,stupcima,nišama i statuama.Iako je Rafaelo sliku zamislio kao raspravu antičkih mudraca,naslikana arhitektura je arhitektura crkve Sv. Petra u Rimu.                                                                                                                                          

        Značajni umjetnički centar italijanske Renesanse,pored Firence i Rima,bila je i Venecija.Izloženi uticajima vizantijske umjetnosti kroz cio srednji vijek,u gadu u kojem su Sunčeva svjetlost i njeni odbljesci stalne pojave,a zahvaljujući poznavanju tahnike uljanih boja,venecijanski slikarai posebno ističu bogastvo i intezitet boja i atnosferu pejzaža i prirode.N Njihovim slikama boja nije dodatak crtežu,već je bitan element u oblikovanju i stvaranju slikarskog jdinstva.Tehnika uljanih boja u Venecijiu stigla je iz Flandrije,a venecijanski slikari,naročito Ticijan,iskoristili su njene prednosti i usavršavali slikanje ovom tehnikom.Postigli su da se u ovoj tehnici slibodnije radi četkicom,što je postalo,opet najvišse kod Ticijana,sredstvo izražavanja umjetnikove ličnosti.

       Svojim dugim životom Ticijan je ispunio cio XV vijekvenecijanskog slikarsta.Djela nastala do sredine vijeka pripadaju renesansi,kao Flora,Zemaljska i nebeska ljubav,Zaspala Venera i druge.Na njima su oblicičvrsti,boja zatvorena unutar određenih površina,linija duga i neprekinuta.Na tim slikama Ticijan je izrazio čulo doživjenu žensku ljepotui draperiju;na njima je on slikar materijalnosti svijeta.Na slikama stvorenim u drugoj polovini vijeka dijagonalno kretanje oblika i svjetlosti dozvoljava nam da figure iprostor samo naslutimo,ali ne i da ih vidimo u njihovoj tjelesnoj prisutnosti.Dok su naslikani oblici nejasni,pigment boja je mterijalizovan kroz guste i neravnomjerne slojeve,nanjeto pokretom ruke,koji se vidi na površini slike.Boja svedena na monohromiju,nedefinisanost oblika i jaka dramatičnost znaci su raspadanja renesansnog svijeta u slikarskom djelu Ticijana.