Kod urana i torijuma brzina radioaktivnog raspadanja je vrlo mala, tako da se tokomnekoliko godina ovo smanjenje ne moze primijetiti. Medjutim, u slucaju drugih elemenata, na primjer kod ²¹⁰Bi, mjerenjem se ustanovljava da im je brzina raspadanja znatna u odnosu na brzinu raspadanja urana i torijuma. Ovo se jednostavno ustanovljava mjerenjem broja raspada u jedinici vremena. Broj jezgara dN, koja se raspadnu u vremenskom intervalu dt, proporcionalan je broju jos neraspadnutih jezgara N posmatranog radioaktivnog izvora, kao i vremenskom intervalu dt, to jest,

gdje je λ-konstanta proporcionalnosti koja se naziva konstanta radioaktivnog raspada ili konsanta radioaktivnosti posmatrane radioaktivne supstancije. Znak minus u ovoj jednacini potice od cinjenice sto se sa povecanjem vremena raspada t smanjuje broj neraspadnutih jezgara roditelja.

Ako je N₀ broj neraspadnutih jezgara prije pocetka mjerenja, onda se integrisanjem jednacine nalazi da je broj neraspadnutih jezgara poslije vremena t :

Ova relacija izrazava zakon radioaktivnog raspada.Iz ovog zakona proizilazi da se broj jezgara roditelja eksponencijalno smanjuje sa porastom vremena. Pri tome,

·        vrijeme potrebno da se broj neraspadnutih jezgara u uzorku posmatrane radioaktivne supstancije smanju na polovinu naziva se vrijeme poluraspada. Ono se obiljezava sa T.

Iz relacije N=N₀e^-λt nalazi se da je za t=T i N=N₀/2

odnosno da je

odakle se vidi da su λ (ili T) radioaktivna svojstva supstancije.

Relacija N=N₀e^-λt moze se sada napisati i u obliku N=N₀2^-t/T, odnosno (s obzirom na to sto je e^ln2=2) u obliku