Podešavanje
X servera vrši se pri samoj instalaciji sistema, međutim prilikom
instalacije postavili ste optimalna podešavanja tj.
podešavanja pomoću kojih možete pristupiti grafičkom okruženju
sistema ne koristeći sav potencijal vaše grafičke kartice i
monitora. Iz tog razloga, potrebno je ponovo podesiti grafičku karticu
i
monitor, biranjem/instalacijom drajvera grafičke kartice i
unošenjem tačnih specifikacija monitora, pomoću kojih možete
izvući maksimum (rezolucija, frekv.osvježavanja, broj boja itd.).
Podešavanje
grafičke
kartice, monitora, miša i tastature vršite
podešavanjem X servera (Debian GNU/Linux koristi
XFree86)
tj. grafičkog korisničkog sučelja koje omogućuje pokretanje grafičkih
okruženja i rad u njima (korištenjem
miša). Praktično korištenjem određenih alata vršite
zapisivanje u konfiguracionu datoteku X servera, koja se nalazi u
direktorijumu
/etc/X11/, a
njen naziv je
XF86Config-4.
Podešavanje
ove datoteke može se vršiti i jednostavnim uređivanjem u nekom
od editora, međutim kod prvog podešavanja to nije preporučljivo.
U zavisnosti koju grafičku karticu posjedujete, prvi
korak koji treba da uradite je posjećivanje Internet stranice
proizvođača vaše kartice. Ako se na stranici nude
drajveri za Linux (nije neophodno da bude navedena
distribucija), potrebno ih je preuzeti i instalirati koristeći
priloženo
uputstvo. Međutim, broj proizvođača grafičkih kartica koji nude
drajvere
za Linux je gotovo neznatan, izvuzev dva vodeća (
ATI i
nVidia). Ako posjedujete
ATI grafičku karticu možete
instalirati njen drajver po navedenom
uputstvu
(instalacija
drajvera za
nVidia grafičke
kartice je gotovo identična, stoga se možete koristiti istim
uputstvom). U suprotnom, ako posjedujete grafičku karticu nekog drugog
proizvođača a
na njihovoj Internet stranici niste našli drajver za
Linux, moraćete izvršiti kompletno podešavanje X servera.
- 4.3.1
Podešavanje X servera pomoću alata xf86config
X server možete podesiti pokretanjem
xf86config
alata. Takođe, da bi mogli izvršiti podešavanje potrebno je
da pristupite nalogu administratotra. Ono što treba da uvrstite u
praksu, prije svakog mijenjanja konfiguracionih datoteka, je pravljenje
njihovih kopija. Na taj način, u slučaju loših
podešavanja uvijek možete vratiti datoteke na staro stanje.
xy@debian:~$su
Password:
debian:/home/xy#cd /etc/X11
debian:/etc/X11#cp XF86Config-4 XF86Config-4.bak
#pravite rezervnu kopiju sa nazivom XF86Config-4.bak(naziv je
proizvoljan)
debian:/etc/X11#xf86config
#pokrećete xf86config |
Alat
xf86config
vodi vas kroz podešavanje X servera. Podešavanje
vršite u nekoliko koraka, unošenjem rednih brojeva sa
liste navedenih opcija. Kada se pokrene
xf86config
prikazaće vam se ekran koji vas obavještava šta tačno
radi ovaj alat i gdje smješta novostvorenu konfiguracionu
datoteku (slika 9). Da bi započeli podešavanje pritisnite tipku
ENTER.
Slika 9.
Prvo podešavanje koje
vršite je podešavanje miša. Na ekranu (slika 10) će
vam se pojaviti lista protokola koji se koriste za miš (neki
nazivi na listi su identični nazivima proizvođača ili modela
miša). U slučaju da koristite obični miš koji se
priključuje preko PS/2 porta izaberite opciju 4. Ako niste sigurni koji
protokol koristi vaš miš izaberite opciju 1 tj.
Auto. Da bi nastavili sa
podešavanjima, po unosu izbora, pritisnite tipku ENTER.
Slika 10.
Bez obzira da li na mišu imate dva
ili tri dugmeta, odgovorite na sledeće pitanje (slika 11) sa
yes (
y). Na ovaj način, i ako imate
dva dugmeta na mišu, pritiskom na oba dugmeta istovremeno simuliraćete
rad trećeg.
Slika 11.
Potom, trebate definisati datoteku
koja asocira na rad miša (slika 12). Ako pritisnete tipku ENTER
xf86config će postaviti tu
datoteku
u direktorijum
/dev/ i
nazvati je
mouse. Takođe,
često
se koristi i
/dev/input/mice.
Pritisnite
ENTER čime ste izabrali podrazumjevanu opciju.
Slika 12.
Sljedeća podešavanja vezana su
za tastaturu (slika 13). Kao za miš, na ekranu će se pojaviti lista
sa tipovima tastature (proizvođač ili model). Pošto lista ima puno
stavki, samim tim sve ne mogu stati u ekran. Kroz listu se krećete
pritiskom na tipku ENTER. U slučaju da na listi ne pronađete svoju
tastaturu, ukucajte broj 1 i pritisnite tipku ENTER (stavka broj 1 je
podrazumjevani izbor).
Slika 13.
Zatim podešavate raspored tipki na
tastaturi (prema jeziku; slika 14). U zavisnosti čiji
raspored znakova koristite, unijeti broj sa liste koji predstavlja
vaš izbor, a potom potvrditi sa ENTER.
Slika 14.
Potom će
xf86config
tražiti da unesete varijantu koju želite koristiti za izabrani raspored
znakova, pritisnuti tipku ENTER za podrazumjevani
izbor(slika 15).
Slika 15.
Na
kraju podešavanja tastature (slika 16),
xf86config
će vas pitati da li želite da možete mijenjati raspored znakova na
tastaturi pritskom na određene tipke. Odgovoriti sa
no(
n),
jer
ćete svakako koristiti postavke grafičkog okruženja
GNOME. Pritisnuti tipku ENTER, čime
prelazite na podešavanje monitora.
Slika 16.
Prvo će vas dočekati ekran koji vas
obavještava da započinjete sa podešavanjima
monitora (slika 17). Kod ovog dijela preporučljivo je da znate neke
specifikacije monitora, kao što su horizontalna i vertikalna
frekvencija. U slučaju da znate tačan model monitora, navedene dvije
stavke možete saznati jednostavnom pretragom na Internetu. Pritisnite
tipku ENTER.
Slika 17.
Prvo vršite podešavanja
horizontalne frekvencije monitora (slika 18). Ako znate tu
vrijednost, izaberite opciju 11, a potom unesite
vrijednost horizontalne frekvencije za vaš monitor. U
suprotnom, izaberite jednu od unaprijed ponuđenih opcija za koju znate
da je sigurno podržana od strane vašeg monitora (pored naziva
ponuđenih stavki navedena je rezolucija i frekvencija osvježavanja).
Slika 18.
Potom, potrebno je podesiti
vertikalnu frekvenciju. Kao i za horizontalnu frekvenciju, u slučaju da
znate tačan opseg vertikalne frekevecije izaberite opciju 5 i unesite
tu vrijednost (slika 19). U suprtonom izaberite jednu od unaprijed
ponuđenih opcija.
Slika 19.
Zadnja podešavanja koja
vršite su vezana za grafičku karticu. Prvo će vas dočekati ekran
sa obavještenjem i nekim objašnjenjima vezanim za
podešavanje grafičke kartice (slika 20) gdje vas
xf86config pita da li želite
pogledati bazu podataka sa generičkim drajverima za kartice. Unijeti
yes(y) i potvrditi izbor pritiskom
na ENTER.
Slika 20.
Na sljedećem ekranu, biće vam
ponuđeni
generički drajveri čiji nazivi odgovaraju proizvođaču ili
modelu (seriji) grafičke kartice (slika 21). Cijelu listu možete
pregledati pritiskom na tipku ENTER prije unosa izbora. U slučaju da ne
pronađete drajver koji odgovara vašoj grafičkoj
kartici, izaberite stavku 0 tj. generički VESA drajver. U
suprotnom, unesite redni broj stavke koja odgovara drajveru vaše
grafičke kartice i nastavite dalja podešavanja pritiskom na
tipku ENTER.
Slika 21.
Zatim je potrebno proslijediti
xf86config-u
podatke o količini memorije koju vaša kartica posjeduje (slika
22). Ponuđene količine memorije su izražene u kilobajtima (1 MB = 1024
kB). Količina memorije vaše kartice bi morala
biti ponuđena na listi. U suprotnom izabrati
Other (12).
Slika 22.
Sljedeći
korak kod podešavanja grafičke kartice je podešavanje
rezolucije. Prema tome koja ste podešavanje postavili za
monitor, kao i koji ste drajver izabrali,
xf86config
će unaprijed ponuditi sve moguće opcije prikaza (rezolucije) za svaku
dubinu boja (slika 23). U slučaju da se slažete sa ponuđenim, izabrati
opciju 4. U
suprotnom, izabrati za koju dubinu boja (24 je maksimalna dubina boja)
želite promjeniti rezoluciju, a
potom na sledećem ekranu unijeti željene rezolucije (slika 24) i
potvrditi izbor sa ENTER.
Slika 23.
Slika 24.
Xf86config
traži od vas da izaberete da li želite koristiti virtualne
ekrane. Virtualni ekrani su veći od fizičkog (pravog) ekrana, a po
njima
se možete kretati pomjeranjem miša do kraja fizičkog
ekrana. Preporučljivo je negativno odgovoriti na ovo pitanje (slika 25).
Slika 25.
Zadnji korak kod podešavanja
grafičke kartice je podešavanje dubine boja (slika 26). Sve
modernije grafičke kartice i monitori podržavaju 24-bitnu dubinu (16
miliona
boja), stoga izabrati opciju 5.
Slika 26.
Na kraju, potrebno je da zapišete
nova
podešavanja u datoteku
XF86Config
(slika
27). Ukucati
y i potvrditi
izbor sa ENTER.
Slika 27.
Alat
xf86config zapisuje podešavanja u
datoteku
/etc/X11/XF86Config,
a ne
XF86Config-4. Iz tog
razloga potrebno je prekopirati datoteku
XF86Config u
XF86Config-4, čime postavljate nova
podešavanja.
debian:/etc/X11#cp
XF86Config XF86Config-4
|
Na kraju, da bi primjenili nova
podešavanja, preporučljivo je resetovati računar, mada je u
principu dovoljno resetovati grafičko okruženje (kombinacijom tipki
CTRL+ALT+BACKSPACE), pod uslovom da se već nalazite u grafičkom
okruženju. U slučaju
da grafičko okruženje nije ni bilo pokrenuto, pokrenuti ga kucanjem
komande
startx.
Kod nemogućnost pristupa grafičkom
okruženju najčešći problem su neispravna
podešavanja (prvenstveno podešavanja monitora ili drajvera
grafičke kartice). U tom slučaju, ponoviti postupak(
xf86config ; preporučljivo) ili
ručno urediti datoteku
XF86Config-4
u proizvoljnom editoru.