Nobelova nagrada

Zahvaljujuci velikoj epskoj sili koju je posedovao u literarnom izrazavanju veoma uspesno je opisivao teme iz istorije svoje zemlje i sudbine ljudi iz svoga podrucja. Snaga talenta Ive Andrica predodredila ga je za dobitnika Nobelove nagrade za knjizevnost, 1961.godine. Izrazio je zahvalnost govorom „O prici i pricanju“, za priznanje koje mu je dodjeljeno, 10. decembra 1961. Iako su do tada njegova djela prevodjena na mnoge jezike, poslije dodjeljivanja nagrade pocinje veliko interesovanje svijeta za djela pisca sa Balkana te se njegovi romani i pripovijetke stampaju na preko trideset jezika. Cjelokupni novcani iznos od Nobelove nagrade poklonio je iz dva dijela bibliotekarskom fondu Bosne i Hercegovine. Takodje je veoma cesto ucestvovao u akcijama pomoci bibliotekama i darovanja novca u humanitarne svrhe. Godine 1963. Publishers' Association (sastavljeno od izdavaca: Prosveta, Mladost, Svjetlost, drzavna zalozba Slovenije) izdaje prva Sabrana djela Ive Andrica u deset tomova. Naredne godine boravi u Poljskoj gdje u Krakovu biva promovisan za pocasnog doktora Jagelonskog univerziteta. Pise veoma malo, ali se njegove knjige neprekidno prestampavaju u zemlji i inostranstvu.