uvod | biografija | galerija | književna djela | priznanja | kviz |
Desanka Maksimović rođena je 16. maja 1898. godine u Rabrovici kod Valjeva, a umrla 11. februara 1993. u Beogradu. Bila je srpska pjesnikinj, profesor književnosti i član Srpske akademije nauka i umjetnosti.
Bila je najstarije djete oca Mihaila, učitelja, i majke Draginje. Odmah poslije njenog rođenja, Mihailo Maksimović je dobio premještaj te se porodica odselila u Brankovinu. U Brankovini je provela djetinjstvo, a Gimnaziju je završila u Valjevu. Početkom avgusta 1933. godine udala se za Sergeja Slastikova. Nije imala djece.
Studirala je Filizofski fakultet u Beogradu na odjeljenju za svjetsku književnost, opštu istoriju i istoriju umjetnosti. Nakon diplomiranja na Filozofskom fakultetu, Desanka je najprije radila u Obrenovačkoj gimnaziji, a zatim kao suplent u Trećoj ženskoj gimnaziji u Beogradu. U Parizu je provela godinu dana na usavršavanju kao stipendista francuske vlade. Nakon što je od 3. septembra 1925. radila oko godinu dana u učiteljskoj školi u Dubrovniku, prešla je ponovo u Beograd gdje je radila u Prvoj ženskoj gimnaziji. Jedna od njenih učenica bila je i Mira Alečković, koja je takođe postala pjesnikinja i bliska prijateljica Desanke Maksimović. Početkom Drugog svjetskog rata otišla je u penziju, ali se u službu vratila 1944. i u istoj školi ostala do konačnog penzionisanja, 1953.
Putovala je širom tadašnje Jugoslavije i imala veliki broj prijatelja među piscima i pjesnicima; u njih su spadali i Miloš Crnjanski, Ivo Andrić, Gustav Krklec, Isidora Sekulić, Branko Ćopić i mnogi drugi.
Dana 17. decembra 1959. godine izabrana je za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umjetnosti, a 16. decembra 1965. za redovnog člana.
U četvrtak, 11. februara 1993. godine, u svojoj 95. godini, preminula je Desanka Maksimović u Beogradu. Sahranjena je u Brankovini kod Valjeva.