Najveca raznovrsnost zivog svijeta u okeanima nalazi se u povrsinskim vodama. Ovdje sunceva svjetlost prolazi kroz vodu, sto biljkama omogucava da rastu. Za razliku od kopnenih biljaka, okeanske biljke ne mogu da puste korijen u tlo. One plutaju kroz vodu u obliku sicusnih, obicno jednocelijskih organizama, koje se zovu fitoplankton (biljni plankton). Pomocu fotosinteze ove sicusne biljke same sebi stvaraju hranu  koristeci suncevu svjetlost I hranljive sastojke rastvorene u vodi. Biljnim planktonima hrane se sicusne zivotinje koje se zovu zooplankton. Ovdje spadaju riblje larve I maleni rodjaci kraba I rakova, koji se zovu kopeopode. Zooplankton ili zivotinjski plankton izvor je hrane za veliki broj okeanskih zivotinja.  Da ne bi skretali paznju na sebe, mnogi zooplanktoni se zahvaljujuci svojim sarama stapaju sa okolinom, a neki su cak i providni. Ribe i lignje najveca su opasnost, a povrsinske vode prepune su jata malih riba. One , sa svoje strane privlace vece grabljivice. Morske ptice jedre preko okeanskih talasa u potrazi za ribom. Ispod povrsine, male ribe postaju plijen vecih I brzih riba grabljivica, kao sto su tune i ajkule. Njima se takodje hrane I morske kornjace, kao i neki sisari – foke, delfini i kitovi. U povrsinskim vodama  zive i neke od najvecih zivotinja na svijetu.