MERI KASAT

Kasat je obično stvarala slike sa temom socijalnog i privatnog života žena, kao i slike sa temom odnosa između majke i dece.Meri Kasat je rođena 22. maja u Pitsburgu, od oca Roberta. S. Kasata, uspešnog bankara, i majke Katarine Kelso Džonston, koja je takođe došla iz porodice bankara. Kasat je odrasla u okolini gde je bilo uobičajno putovati kao jedan vid obrazovanja. Pre svoje desete godine ona je već posetila većinu prestonica Evrope uključujući i London, Pariz, i Berlin.
Njena porodica bila za to da ona postane profesionalni slikar, i ona započinje školovanje na „Pensilvaniskoj umetničkoj akademiji“ u Filadelfiji (1861-1865). Pošto je smatrala da je podučavanje bilo suviše sporo, i pošto se javio problem odnosa između nje, profesora i muških studenata, ona odlučuje da sama uči o starom stilu slikarstva, i ubrzo se 1866. godine seli u Pariz.Kasat će se vratiti u SAD pri začetku Francusko-pruskom ratu, gde će živeti sa svojom porodicom, ali će se javiti problemi pronalaženja modela i slikarskog materijala u malom gradu. Njen otac joj je plaćao osnovne potrebe života ali ne i slikarski materijal. Ona se 1871. godine vraća u Evropu kada je unajmljuje Arhbiskup od Pitsburga da uradi određeni broj kopija slika iz Italije, posle čega ona nastavlja da putuje po Evropi.Posle samostalnog učenja u velikim Evropskim muzejima, njen stil dolazi do vrhunca 1872. i tada u Parizu počinje da uči sa Kamij Pisarom.
Njena prva slika biva prihvaćena 1872. godine od strane Pariskog salona, ali je bila kritikovana da su njene boje bile suviše svetle kao i da su njeni portreti bili suviše laskavi za onog ko ih gleda.
Kada je Meri Kasat videla radove urađene pastelama od strane Edgara Dega u izlogu prodavaca umetničkim delima, znala je da nije sama u otporu protiv salona. „Često sam prislanjala nos uz izlog apsorbujući sve što sam mogla u njegovim delima," pisala je svom prijatelju. „Promenio mi je život. Videla sam umetnost onako kakvu sam želela da izgleda." Srela se sa Degaom 1874. godine, gde ju je pozvao na izložbu Impresionista a već godine 1879. njeno delo je visilo na Impresionističkoj izložbi. Ona postaje aktivni član impresionističkog kruga 1886. godine, i postaje prijateljica sa Edgarom Dega i Bertom Morizo. Sa Degaom, Kasat se sve više okreće pastelama i dosta njenih slika biva nacrtano ovom tehnikom.Ubrzo posle trijumfa Impresionista, Kasat prestaje da slika da bi se brinula o svojoj majci i sestri, koja se razbljevaju odmah posle selidbe u Pariz 1877. godine. Njena sestra Lidija umire 1882, ali njena majka ozdravlja, i Kasat nastavlja slikanje kasnih 1880-ih.
Njen stil se razvija, i ona se od impresionizma pomera ka jednostavnijoj tehnici, i direktnijem pristupu. Godine 1886, ona se više ne identifikuje sa bilo kojim umetničkim pravcem i počinje da eksperimentiše sa više mogućih tehnika.
Godine 1891, izložila je seriju litografskih radova, uključujući Woman Bathing i The Coiffure, ispirisanie radovima Japanskih starih umetnika čija je izložba bila u parizu jednu godinu ranije.Godine 1890-te bile su za Kasat najkreativnije. Osim uspešnih radova ona je vrlo brzo postala i uzor mnogim mladim umetnicima. Među njima je bila i Lucy A. Bacon, koju je Kasat upoznala sa Kamij Pisarom. Kako je novi vek dolazio, Meri je radila kao savetnik nekoliko velikih kolekcionara umetnosti i ujedno ih stimulisala da što više ulažu u Američke muzeje umetnosti. I mada je svoj posao uspešno radila prikupljajući dosta velikih dela, njena lična dela će još dugo vremena biti neshvaćena u SAD.
Godine 1906, brat Meri Kasat, Aleksandar Kasat, umire. Posle njegove smrti Meri neće slikati do 1912. godine.
Za to vreme ona putuje i 1910. posećuje Egipat koji je impresionira svojom lepotom stare umetnosti. Godinu dana kasnije dijagnostikovan joj je dijabetes, reumatizam, neuralgija, i katarakta, ali ona ne usporava ritam života sve do 1914. kada je bila prinuđena da prestane slikati zato što je bila skoro slepa. Uprkos tome Meri je izlagala još jednom 1915. godine u podršci tadašnjem feminističkom pokretu, gde je izložila 18 svojih dela.
Zbog svog doprinosa umetnosti, Francuska joj je dodelila orden Legije časti 1904. godine.
Umrla je 14. juna 1926, a sahranjena je u blizini Pariza u Francuskoj.
Godine 2005, njene slike su prodavane po ceni od oko 2.87 miliona dolara.   >>